Bazen. Bazı zamanlar. Bazı günler. Öylesine bir şeyler yapmak istiyorum. O kadar öylesine ki. Hesap vermem gerekmese. Kimse sormasa veya yadırgamasa. Bir zamanlar güzel insanlarla tanışmıştım. Böyle bir günlerim vardı hatırlıyorum. Kendimce o insanlar üzerinden hayaller kurmuştum. Birlikte bir şeyler yapabilirdik belki. Ne bileyim çay kahve içerdik. Bisiklete biner yarışırdık. Uzaklaşırdık bir yerlerden.. Bir zamanlar tanıdığım o güzel insanlar ara ara aklıma gelirler. Şimdi neredeler nasıllar? Zaman paldır küldür geçiyor. Yaşlanıyoruz. Hatırlıyoruz. Yad ediyoruz. Ufak minik anılar öylece canlanıyor gözümüzde. Bazı şeyler için geç kalınmışlık mı hissediyorum? Veya erken yapılmışlık mı? Acele mi etmişlik yoksa? Boş mu vermişlik? Suçu kendimde aramam. İnsanlar gittilerse eğer gitmek istemişlerdir. Asla git dememe özelliğime bağlarım suçsuzluğumu. Güzel insanlar. Güzel insanlardınız. Gittiniz. Ama hala güzel insanlarsınız. Hatırımda. Bir iki anımda. Bir iki cümlemde. Güzel kalın.
#geceyenotum