"Lav Nikolayeviç, bir grup çocukla birlikte insan hayatının en önemli meselelerini tartışırdı ve bu meseleler, bu genç çalışma arkadaşlarıyla üzerinden geçildikten sonra garip bir şekilde açıklığa kavuşurdu... Her fikir, ortaklaşa tartışılır, geliştirilir, açıklanır, ifade bakımından sadeleştirilir ve Lav Nikolayeviç bu şekilde onu deftere geçirirdi. Bu hâliyle o, her insanın aklına uygun olurdu" (Petrov, Tolstoy).