Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bütün karakterleri arasında en uzak kaldığım karakterler bu kitaptaydı. İlişki yine aşırı toksik olmakla beraber normal bir hayatta olabilecek kadar durağan akıyor, çok şey okumuş gibi hissediyorum bakıyorum yüz sayfa falan olmuş ama tuhaf bir şekilde okurken en çok hoşuma giden kitabı oldu.
En toksik karakteri tek başına Frances olabilir, bu arada. Marianne ve Connell’ı da hatırlatıyor biraz Frances ve Nick. Benzer özellikleri var kendilerinin de ilişki dinamiklerinin de.
İlk kitabı diğerlerinden daha iyi yazılmış diyenlerin kafilesine katılıyorum. Ne karakterleri ne ilişkilerini destekliyorum, düşüncelerine de pek yakın değilim ama anlatımı, duyguları aktarışını, gerçekliğini çok samimi buldum. Dizisini izlemediğim halde birkaç görüntüden aklımda kalan karakterleri kitap boyunca aşırı uyumladım. Her kitabında sevdiğim ve sevmediğim şeylerin mutlaka olduğu, asla bayılarak okumadığım ama okumaktan keyif aldığım bir yazar.
Arkadaşlarla sohbetler, romanın anlatıcısı 21 yaşındaki komunist şair Frances ve onun en yakın arkadaşı (eski kız arkadaşı) Bobbi hakkındadır. Frances, duygusal ve daha içe dönük olan, umursamaz, ruhsal sorunları olan, yalnız -Hatta yalnızlığını “Kimseye söylemedim, söyleyecek kimsem yoktu.”şeklinde ifade eder- benim “knk aynı ben ” karakterim,
SPOILER VAR SPOILEER
SON KEZ YAZIYORUM SPOILER VAR
kitap cidden güzel ama benim anadolulu genetiklerime biraz fazla “modern” geldi galiba. hele nick melissa franches ve bobbi’nin akşam yemeği yediği sahnede ağzım açık kaldı valla. bi insan kocasının kendisini aldattığı kadın, o kadının kendisini doğum gününde öpen en yakın arkadaşı (aynı zamanda kocasının kendisini aldattığı kadının eski sevgilisi) kendisi ve kocasıyla nası normal bi akşam yemeği geçirir olm. bi de mesela nick’in 15 yaşındayken 20 yaşındaki bi kızla bekaretini kaybetmesi çok normal bi şeymiş gibi bi detay olarak yazılmış yani niye böyle bi detay var hikayeyle de alakası olmayan çok rahatsız edici bi bilgi bu. onun dışında sally’nin kitaplarını okurken çok “düz” bi şey okuyomuş gibi hissediyorum ama bitince de büyük bi boşluk duygusu yaşıyorum. bu arada yazarın en popüler kitabı olan normal insanlar’dan daha çok beğendim bu kitabı. neyse valla fazla içerikle alakalı yorum yapamıycam bilmiyorum biraz kitap zihnimde “mayalansın” belki geri dönüp bi şeyler daha eklerim.
(bu arada kitabı baya düz yorumlamak istedim ahlaki değerler felsefi görüşler vs gibi konulardan tamamen ayrıştırılmış bi yorum bu yani kitabın zaten herkesin kabul ettiği ahlak kurallar
çerçevesinde yazılmak gibi bir amacı olmadığını ve insanın zihninin bu kurallarla olan tartışmasının vs farkındayım bu dümdüz lap diye bi yorum yani)
Rooney en kiskandigim yazarlardan. Sanirim soyle dusunuyorum ikimizde ayni alani okuduk ve genciz su ise bakin ki o cok ozgun isler yapti. Gercekten onu okumak bana ilham veriyor, cok "modern" stili ve bizim kusagin Irlandali temsilcisi. Ayni alanda oldugumuzdan bahsettigi teorisyenlere ve sosyal ve politik durumlara hakimim. Bir solukta okursunuz, ilk kitabi ve Normal Insanla'dan daha zevk aldim.
Yaşanan deprem ve sel felaketlerinden önce, buraya kesin bir dönüş yapmıştım. Hayat sağ olsun, bana ikisini de yaşattığı için, ancak şimdi kendimi tekrar bulabildim, ondan da şüpheliyim ya, neyse!
Sally Rooney, “Normal İnsanlar”la tanıştığım, çok sevdiğim bir kalem olmuştu ilk romanıyla. Hulu tarafından kitabın diziye aktarıldığı dijital bir işi e çok çok sevdiğim belirteyim. “Arkadaşlarla Sohbetler”, bırakın Normal People kadar, basit ve yavan bir tar bırakıyor ağızda. Cinsel yönelimlerin bakış açılarını, sevmenin ve aşık olmanın kesin çizgilerinin olmadığını, bunun şeffaf sınırlara sahip olduğunu güzel anlattığına katılsam da, ağızdaki o kekremsi yavan tat çıkmıyor aklınızdan.
Normal People’dan sonra okursanız, beğenmem şansınız olmadığını düşünüyorum veya kıyaslama yapmadan okumanız gerektiğini düşünüyorum. Rooney’nin Dublin şehrinin güzelliğini yansıtışı, orada öğrenci olmak ve part-time bir işte çalışmak falan… özendirdiği durumlar…
Son kararı size bırakmakla birlikte, çok beklentiniz olmadan, vakit geçirmek adına okuyunuz. Kitapla kalın!
Arkadaşlarla Sohbetler
Arkadaşlarla Sohbetler çarpık ilişkileri konu alan bir roman. Kitap etik değerleri, ahlak normlarının üzerine set çekiyor. Bazen sadece okuduğun şeyden keyif almaya çalışmalısın, olay senin ne yapıp yapmayacağın değil gelişen olayları çerçevesinde karakterlerin ne yapmayı seçtiği ve bizim onların gözünden olaylara bakış açımızı genişletmek. Ama ne