Ah, təbiət, füsunkar təbiət, sən əbədi bir nurla parıldayırsan, sən gözəl və laqeydsən, biz sənə ana deyirik, sən öz varlığında ölümlə həyatı birləşdirirsən, sən yaradır və dağıdırsan...
Hayat, seni kendinden uzaklaşmaya başladığında yakalar ve öyle bir köşeye sıkıştırır ki kaçamazsın. İçindeki gücü bulup dönüşmen gereken şeyi net bir şekilde görene, anlayana kadar sıkıştırır. Acıtır.