Yaaburnee
Kendi halimde okumaya başladığım kitabı 
Cem Єren ın
kaçak dövüşüyorsun olmaz yorumunu davet bilip davete icabet etmek gerek diyerek bende etkinlik kapsamında okumuş oldum.
Her neyse sadede gelecek olursak
Hayatımızda benim başıma gelmez dediğimiz kaç şey geldi başımıza. Bazen bu cümleyi kurarak belayı kendimiz çağırdığımızı düşündüğüm olmuştur.
İşte böyle başlıyor hikaye
Gözlerinin önünde sevdiğin birinin her geçen gün biraz daha eridiğini görmek
Bunu görmek bu kadar acıyken ya bu acıyı yaşıyor olmak
Ve kaçınılmaz son ölüm
Yenemeyeceğin bir hastalığın olduğunu öğrensen ne yaparsın?
Her gün bu hastalık seni yiyip tüketirken
Böyle bir süreçte intihar güçsüzlük müdür?
Yoksa güçlülük müdür?
Sen beni yenemezsin asıl ben seni yendim mi?
Ve bazen gerçek bir şey hissetmek ister insan Özellikle öleceğini biliyorsa
Kimimiz tesadüf der buna kimimiz tevafuk
Sevgi sözcüğü ne kadar basitleşti demi anlamını yitirdi gerçek sevmek ne bilen kalmadı
Ben bana iyi geliyorsun derim
Bana iyi geleni severim çünkü
Çünkü sevmek mutluluk iyilik demek benim için
Bu kitapta da hayat ne kadar yaralasada birbirine iyi gelen iki kişinin hikayesi
Ayfer Tunç un bir kaç kitabını okudum ama beni en çok etkileyen bu kitabı oldu okuyun kalbinize dokunacak.
