Sevgi bir acıydı herhalde, bir keserdi, kâh hüzünle, kâh mutlulukla hatırlanan. Belki de sabırdı sevgi, affetmekti, gelecek günler adına. Sevgi sınanmaktı adl-i ilahi'de ve sınavı geçmekti ercesine. Sevgi bir tevbeydi, Nasuh kisvesinde; bir dirilişti nefsi öldürerek. Sevgi iyi bir ad bırakmaktı fena yurdunda. Ömür geçer de ad kalır.