Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. sonra geçecek. her şey geçer, bilirsin. ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Öyle bir aile düşünün ki, tek çocuğuna hayatı zindan etmiş. Her çağında, her yaşında hayatını zehir zemberek yaşatmış. Daha küçücük yaşlarında gözyaşlarına, hüzünlere boğmuş. Hayatını kasvetle, karamsarlıkla, mutsuzlukla doldurmuş.
Öyle bir aile düşünün ki, küçücük kalbiyle onları kucaklayan biricik evladına, her eksikliği yaşatmış. Hayatının en
Geçerdi, aslında yaşadığımız her şey er yada geç geçerdi. Bedenimize aldığımız yaralar geçerdi. Ruhumuza aldığımız yaralar da bir süre sonra eskisi gibi acıtmadığı için onlar da geçerdi. Kalbimize aldığımız yaralar ise asla geçmeyecek gibi hissettirse de zamanla onların da geçtiğini gördük. Hangi acı geçmezdi biliyor musunuz? Aklımıza aldığımız acılar geçmezdi. Beden işler, ruh güçlenir, kalp tecrübe edinir ama akıl hep aynı kalırdı. Hafızamız o kadar güçlü bir düşman ki "Tamam, bu sefer bitti" dediğimiz bir anda her şey yeniden başlar. Zihnin kapıları aralanır ve unuttuğunu sandığın her şeyi en küçük ayrıntısına kadar karşında bulursun. Aklının sana hatırlattığı her anı; bedenine zulüm, ruhuna azap, kalbine ölümdür...
kendime, herkesten bir parça kendine.
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin. Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Biliyor musun?
Şehirler büyür.
Sen yürüdükçe, hatta varmak istediğin patikaya doğru saatte 100 km hızla koşabilsen bile, şehir büyür, genişler, görürsün.
Kendinden kaçmak istediğinde, evden, kafeslendiğin kişilerden, duygulardan, travmalardan, dürtülerden, olmadığın, olmak istemediğin kişiden bin mil öteye gitmek istediğinde aslında her yerin
İnsanın bazı yaraları vardır kaç yaşına gelirse gelsin, ne kadar zengin olursa olsun, ne kadar iyi bir eşe, arkadaşa sahip olursa olsun asla geçmeyen, geçmeyecek olan yaralar. Yaşanması mümkünken yaşanamayanlar...
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Geçerdi, aslında yaşadığımız her şey er ya da geç geçerdi. Bedenimize aldığmız yaralar geçerdi.Ruhumuza aldığımız yaralar da bir süre sonra eskisi gibi acıtmadığı için onlarda geçerdi. Kalbimize aldığımız yaralar ise asla geçmeyecek gibi hissetirse de zamanla onların da geçtiğini gördük. Hangi acı geçmezdi biliyor musunuz?
Aklımıza aldığımız acılar geçmezdi. Beden iyleşir,ruh güçlenir,kalp tecrübe edinir ama akıl hep aynı kalırdı.
Okumadan beğenmeyin..
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Tuğba Karademir
kumral bukleli kadın, bir ismin var elbet ama ismini ağzıma alacak kadar güçlü değilim.
öncelikle, sahiden dünyanın en şanslı kadınısın. ama bir zamanlar o vasıf bana aitti, yani kalıcı olamayabiliyor. bunu kalıcı kılmak senin elinde. onu üzme diyebilmeyi isterdim ama bize mutluluk için hep yanlış formülleri öğrettiler. onu üz. sana daha çok
Biliyor musun?
Şehirler büyür.
Sen yürüdükçe, hatta varmak istediğin patikaya doğru saatte 100 km hızla koşabilsen bile, şehir büyür, genişler, görürsün.
Kendinden kaçmak istediğinde, evden, kafeslendiğin kişilerden, duygulardan, travmalardan, dürtülerden, olmadığın, olmak istemediğin kişiden bin mil öteye gitmek istediğinde aslında her yerin