Kitabı uzun bir araba yolculuğunda okumaya başladım ve kendimi olaylara nasıl kaptırdığımı fark bile edemedim. Theodore Finch gibi bir karakteri okumak, yüzümü güneşe dönmekle bir oldu benim için. Çok zeki, ilham verici, hassas ve çocuksu bir karakter. Ona zarar gelsin hiç istemedim. Violet’a hissettiği şeyler, ona verdiği destek çok özeldi. Aşkları oldukça masumdu, keşke daha uzun bölümler okuyabilseydim dedim içimden. Kalbimi paramparça eden kısımlar oldu, bitirdikten sonra günlerce üzüntüsünü atamadım. Finch’in uğradığı onca zorbalığa rağmen hayata tutunmaya, uyanık kalmaya çalıştığı zamanlar buruk bıraktı içimi. Yine de hayran kalmadan edemedim. Bir gençlik kitabı olmasına karşın sığdan çok uzak bu kitap. Umut dolu. Etrafınıza bambaşka gözlerle bakmanızı sağlayacak.
