Çakıl taşı, pırlanta, inci ve kum taneleri
Değerli olmak ne demek? Bu konu üzerine hiç düşündünüz mü? Bir şeyin değerini belirleyen kimdir? Değer biçen ilk ne ekmiştir ve ne biçmiştir? Bu kişiyi aranızda gören, bilen, tanıyan var mı? Varsa bi tanıştırır mısınız, kendisiyle iki kelam etmek, birkaç soru sormak isterim..
Pırlanta, kum tanesi, çakıl taşı, inci… Görünen o ki, ender bulunan,
Kendimizden üstün görüp,
kutsallaştırdığımız insanları;
"duygu ve düşünce olarak, nereden/
nasıl besleniyorlar, hangi sorunları
çözebilmişler, söylemleri nedir, yaptıkları
nedir, nasıl yaşamışlar, bilim/insan ve
evren ile olan ilişkileri hangi kıvamdadır,
bıraktıkları nedir" ve benzeri sorularla
tarttığımızda, bize verilen aklın hakkını
vermiş oluruz. Aksi durumda; her
söylenene kafa sallayan, her sunulanı
heybesine atan bir canlı durumuna
indirgenmiş oluruz. Ne demiş atalarımız:
"Sokma akıl, üç adım gider."
Ali Rıza Malkoç
Bu ülkeden kaçıp Amerika Avrupa hayali kuran gençler. Aynı hayali atalarımız dedelerimiz kursaydı şuan ne haldeydik. Onlar kaçıp kurtulmak yerine kalıp ölmeyi seçtiler. Unutmayalım:
Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını “yaşanmaz”laştıranlardır.
Cemil Meriç
Ey aşk ! Ateştir senin nesebin…
Dumandır niteliğin kaynağın ise rüzgar
Su tufana dönüştü toprak da küle
Senin kokunla ateş rüzgara karıştı
Şirin’siz her saray bisütûn gibi viranedir
Ferhat’sız her dağ bir saman çöpüdür rüzgarda
Yedi nesil öteye tüm atalarımız gâmdı
Bize miras kalan hep sonsuz keder oldu
Rüzgar esince toprağımızdan senin kokun geliyor
Sadece Sen kalacaksın;
Biz hepimiz gidince…
Hafız-ı Şirazi
Ey aşk!
Ateştir senin nesebin;niteliğin dumandır,kaynağın ise rüzgâr..
Su, tufâna dönüştü;toprak da küle..
Senin kokunla ateş rüzgâra karıştı..
Şirin’siz her saray,bisütûn gibi virânedir..
Ferhat’sız her dağ,bir saman çöpüdür rüzgârda..
Yedi nesil öteye,tüm atalarımız gâmdı..
Bize miras kalan,hep sonsuz keder oldu.
Rüzgar esince toprağımızdan senin kokun geliyor
Sadece Sen kalacaksın;
Biz hepimiz gidince…”
Hâfız-ı Şirâzî