Savaş ve Barış’ın II. Cildine şöyle başlıyordu Tolstoy:
Savaş başladı, yani insan aklına ve insan doğasına aykırı bir olay gerçekleşti. Milyonlarca insan birbirine karşı, dünyanın bütün mahkemelerinin asırlarca uğraşsalar kayıt altına alamayacakları sayısız suç işledi, birbirini aldattı, ihanet etti, hırsızlık, sahtekarlık, kalpazanlık, yağma, kundakçılık yaptı, cinayet işledi ve bunları yapan insanlara suç işlenmiş gözüyle bakılmadı…
Bir eser düşünün içinde her şey var; İnsanın duyguları, hisleri, düşünceleri, çıkmazları, hataları, hırsları, kurusrları, seviçleri, acıları, savaşları, itaati, acımasızlığı…
Savaş psikolojisini ve savaşın sebeplerini anlamak için okunması gereken başyapıt.
Tolstoy’un birçok kitabını okudum ama Savaş ve Barış’ı bitirdikten sonra; “İşte şimdi Tolstoy’ u okudum, anladım” dedim. Eser bittikten sonra dünyaya bambaşka bir gözle bakmaya başlıyor insan.
“Herkes yalnızca kendi vicdanıyla savaşmış olsa savaş olmazdı.”
Tüm dünyada barış içinde yaşanması dileğiyle…