Sabitlenmiş gönderi
"Ne kadar çok kişi ardında bir iz bırakmadan çekip gidiyor, ne kadar azı meyve veriyor, bu meyvelerden de ne kadar azı olgunlaşıyor!"
Sayfa 71Kitabı okudu
Bir kitap okudu
95 syf.
·
Puan vermedi
·
22 saatte okudu
"her mecnun yine de bir çöl bulur kendine."
Sayfa 92Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de
Sayfa 60Kitabı okudu
Günler mi unutturdu bize sevinci
yoksa aşındırdık mı kimi duyguları
Sayfa 47Kitabı okudu
Bir sen varsın kurtulursam bu aşkla kurtulurum
Sayfa 27Kitabı okudu
Ömürler yetmiyor ve hep
eksik kalıyor bir şeyler
Sayfa 20Kitabı okudu
Zaman kekemeydi ve tarihe sızan
Soytarılar gördük gencömrümüzde
Sayfa 11Kitabı okudu
Bir acıyı yaşarım ve zehrinden
çiçekler üretirim kömür karası
Sayfa 8Kitabı okudu
Bir kitap okudu
176 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
4 günde okudu
Kelimeleri ne kadar seçerek ve yumuşatarak kullanırsak kullanalım, meselenin özü değişmezdi.
İnsanın kendine gelmesi, işe sarılması için çok az şeye ihtiyaç duyması şaşırtıcı değil mi? Bazen iyi bir söz işitmesi yetiyor.
iki insan birbiriyle tam bir uyum içinde
yaşarsa, konuşmadan ya da yarım sözcüklerle bile anlarlar birbirlerini.
Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini
nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa, her kelimeyi de öyle tam
zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor,
katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu.
Bir insanın kaderi, dağdaki patika gibidir: Bazen çıkar, bazen iner, bazen de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur. İnsan tek başına böyle bir yolda ilerleyemez, ama birleşenler, birbirine omuz verenler her engeli aşarlar...