Güzelliğe sebep olunmaz demişti Emily Dickinson " güzellik sadece olur " bir bakıma yanılıyordu. Işığın uzun mesafelerde dağılımı gün batımını yaratıyordu güneşle ayın uyguladığı çekim kuvveti ve dünyanın dönüşü gelgite yol açıyor okyanus dalgaları kumsalda gelgit yüzünden kırılıyordu sebepler bunlardı. Gizem bunların nasıl güzelleştiğindeydi. Üstelik eskiden en azından benim gözümde güzel değildiler dünyada güzelliği deneyimleyebilmek için acıyı deneyimlemek ve ölümü bilmek gerekiyordu. Gezegendeki güzelliklerin çoğunun zamanın geçmesi ve dünyanın dönmesi ile ilgili oluşu bu yüzdendi. Bu tür doğal güzelliklere bakınca üzgün hissetmeniz ve yaşanmamış bir hayatı özlemeniz de şekilde açıklanabilirdi.
Güneş -Ay
"Hür eğer hüsnü 'arz eylese
Ey Meh-ı Bedr rûyinden okunâ"
"Ey sevgili, Güneş eğer güzelliğini sunarsa; ayın dolunay güzelliği senin yüzünden okunur."
Sayfa 29Kitabı okuyor
Ruhlarımız güneş, kişiliklerimiz de ay gibidir.Güneş olmadan ,ay karanlıkta kalır.Ancak güneş ışığıyla ayın güzelliğini görebiliriz.Ayın güzelliği güneşten kendisine yansıyan ışıktan gelir,aynı şekilde hayatlarımızdaki güzellikte ruhunuzdan yansıyan ruhtan gelir.
Sayfa 112Kitabı okudu
Biz bize yenildik...
Bir gece vakti oturuyordum
Yine bir başıma masa başında
Elim de kalem önümde defter
Dökülüyordu kelimeler birer birer
Defterin bom boş sayfalarına
Yine başladım bak sana yazmaya
Kendi kendime seni anlatmaya
Artık son buldu diyordum
Seni içimde bitirdim diyordum
Artık anlatmam seni kendi kendime
Bak yine aldım kalemi elime
Yine sana yazıyorum
Bir ses nasıl tarif edilir? Güzel ya da çirkin, yeter mi? Oysa siyah ile beyaz arasında ne çok renk, sesi tarif etmek için ne çok kelime vardı. Sakin mi telaşlı mı, billûr gibi akıyor mu yoksa buğulu, çapaklı mı? İşveli mi bu ses yoksa güzelliği masumiyetinden mi? Hepsi sesten belliydi. Bir kadın sesinden tanınırdı bir erkek sesiyle bilinirdi. Rüzgâr sesiyle eser, volkan gürültüsüyle patlar, mızrak sesiyle çarpardı. Kan sesli akar, ateş sesli yanardı. Gözyaşı sessizce aksa da öfke, neşe, ayin, nefret, aşk sesliydi. Ama yine de sesin geldiği yeri gözlerimizle ararız.
Sayfa 150 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Eğer ayın güzelliği de nurlu yüzü ile o deryada saklanmayıp açık olarak görülseydi, cihandaki mahluklar parlak ayın cemaline Meftun ve hayran olup onu ma'bud yaparlardı."
Senin bir çift sözün üzerine!.. Dilini bir iki kez döndürüvereceksin, olup bitecek!..
Seryojka kadının bu işteki rolünü ballandıra ballandıra, uzun uzun anlattı. Hem işin alayındaydı,
hem de ciddiydi. Sonunda:
- Ah, güzel bir kadın olmalıymışım ben!.. Dünyayı birbirine katardım vallahi!., diye bağırarak
sözlerini tamamladı; başını avuçları içine alıp sıktı, gözlerini kısıp sustu.
Ayrıldıklarında ay tam tepedeydi. Onlar gidince gecenin güzelliği daha bir belirdi, Şimdi ayın
gümüş renkli ışıklarıyla kaplı sonsuz ve görkemli deniz, bir de yıldızlarla dolu parlak gökyüzü
kalmıştı.
Sayfa 50
Ey gerçek sevgili, ayın güzelliğinin ihtişamı, ışığının senin yüzüne yansımasındandır/ Ve o ayın yüzeyindeki ay denizlerinin güzelliği, güzelliklerini çenendeki gamzenden alırlar
