5/10 puan verdi
Kitaba devam etmek için çok çabaladım ama yok yapamayacağım galiba. Aslında Aykut Ertuğrul’u uzun denebilecek bir zamandan beri tanıyorum. Özellikle Kelimeler ve Şeyler’deki bilgisi, konuşması, yaptığı öneriler çok hoşuma gidiyor. Ama öykücülük konusunda aynı şeyi diyemeyeceğim. Öyküleri insanı çok sürükleyen bir yapıya sahip değil. Bence çok iyi öykücüler varken bu öyküler vasatın altında denebilir. Kitabın ödül alması beni çok şaşırttı. 80 sayfaya geldiğimde arada sadece bir tanecik öyküye “hıh işte bu!” dedim. Hayal kırıklığına uğradım.
Öyküler nasıl desem? Efsane, destan, kıssa gibi hissi veriyor. Bu alanda daha iyi örnekleri vardır elbet ama bu örneği… Çok İslamcı yazmış demek istiyorum. O nasıl ola ki? Ne demek çok İslamcı? Kimliği daha ilk öyküden belli oluyor. Biraz daha saklamasını isterdim. Tabii ki Müslüman biriyse bunu belli etmesi normal ama sanki böyle de yazılarına çok oturtamamış gibi geldi. Bunun yerine bence 
Açık Unutulmuş Mikrofon okumanızı öneririm. Hatta iki kitabı alın ve karşılaştırın sonra karar verin.
Diyeceğim o ki bir daha okuyacağımı sanmıyorum.
