...Duyduğum kadarıyla Talat ve Enver davetsiz misafirlerle görüşmüyorlarmış” diye karşılık verdim. Paşa “Davet edileceksiniz” dedi, sonra odadan çıktım.Sabahleyin, o dönem Dâhiliye Nazırı olan Talat Paşa tarafından saat dokuzda Bâbıâlî’de beklendiğimi öğrendim. Aynı gün on bir buçukta da Enver Paşa tarafından çağırılıyordum.Belirlenen saatte
BEKAR BİR ARİSTOKRAT
Bayan Storner’i muhakkak bir ölümden kurtardıktan sonra Baker Street’teki evimize döndük… Ertesi sabah aklıma, bir zaman yüksek sosyete dedikodu konusu olan Lord St. Simon’un evlenmesi olayı geldi. Bu evlenme ve neticesi, artık konuşulmuyordu. Unutulmuştu… Yeni yeni öyle rezaletler patlak vermişti ki, dört sene önceki bu
Rıfat Ilgaz'ın hastaneye yatışı ile ilgili, Başdan gazetesinin, 28.1.1949 gün ve 25. sayısında şu haber verilmiştir: "... hastaneden çıkan Ilgaz, on gün kadar savcılıkta ifadeler ve muhakemelerle meşgul olmuş ve tekrar hastalığı arttığından yatağa düşmüştür. Rıfat'ı para ile yatıracak bir hastane dahi bulunamamış, nihayet Vali Vekili Haluk
“ne çok özlem, ne çok hüzün, ne çok sevinç birikmiş meğer… ama hepsi aynı kapıya çıkıyor sonunda.
insan dediğin sevdiğini yanında istiyor işte. sevdiği herkesi… mesele bu.”
ANDREY
Evlenmek lüzumsuz bir şey. Çünkü çok sıkıcı.
ÇEBUTİKİN
Orası öyle ama şu yalnızlık yok mu... İstediğin kadar felsefe yap, yalnızlık korkunç bir şeydir azizim... Aslında hepsi aynı kapıya çıkıyor!
