Bizde unutmuş gibi yaparız...
Hiç kırılmamış, ağlamamış gibi...
Kuşlar inkar vadisinde şimdi,
İnkar ederek dönüp duruyorlar vadide,
Sevdiğini, unutamadığını, hata yaptığını, pişman olduğunu, cesaretinin olduğunu ya da olmadığını inkar etmek ne kadar kolay.
Ama biz ne kadar inkar etsekte gözler doğruyu söylüyor, davranışlarımız ele veriyor bizi.
Unuttuk diyerek inkar ediyoruz.
Ama ona ait bir eşya yaşam nedenimiz olabiliyor. Canımız pahasına koruyacağımız, göğsümüzden ayırmayacağımız bir sevginin anısı..
İnkar vadisinde dönüp durmak, bütün kalbinle sevdiğini ve onsuz olamayacağını inkar etmek,
İnkardan vazgeçmedikçe kimse bu vadiden geçemeyecek...
Okur Takip Önerileri
Kadınlar vardır hani,
Hüznün notalarına basa basa,
İnadına, mutluluk şarkılarını söyleyen,
Saklamak için acının izlerini,
Monalisa gibi sessizce gülümseyen
Onlar ki,
Renkleri çalınmış gök kuşağı altında.
Güneşi beklerken tir tir titreyen.
Gece yarısı balodan kaçıp giden
Gönlünün prensini bekleyen,
Kül kedisi aslında. Onlar,
Salıncaktan değil, düşlerinden düşen,
Mutluluğa tutunmak için yıldızlara merdiven dayayan, yüreği ateşle barut kadınlar...
Gözleri,
Yağmur ormanlarını sulayan, yüreği kuytularda saklanan, mahzun menekşedir onlar.
Sevgiyle dokunsa bir el, biraz güneş vursa yapraklarına rengarenk çiçek açarlar.
O kadınlar ki,
Gönlünün kör bıçağını bileyince aşkla, kırar zincirlerini bir vuruşta şaşar kalırsınız...
Sevgiyle sarınca kanatlarını, öyle bir uçar ki hayallerine, durduramazsınız...
Aşık olamıyorsan, dans edemiyorsan, şarkılar mırıldanmıyorsan, ıslık bile çalamıyorsan, ne anlamı var ki aklı başında olmanın?