Ne kadar ilginçtir ki, bazı anılar insanı nerede olursa olsun, alır götürür her şeyin başladığı yere. Eve! Herkesin bir şekilde bir evi olmuştur. Ve her şey orada başlar. Kapılarının kilitlenmesinin hoş görülmediği o evlerde. Samimiyetin bozdurulup harcanabileceği o evlerde. Herkesin, birbirini dinlediği ama duymadığı bir evi olmuştur elbet!
Sayfa 221
Yollarda kurtulacağını sanıyordun. Gidişlerin seni kurtaracağını umuyordun.
O büyük sözü unutmuştun (delikanlılığında sık sık söylediğin): “Yurdundan kaçmakla kendinden kurtulacağını mı sanıyorsun”
Aslına bakarsan Çetin, Nihal, biz ona âşık olduğumuzda varlık kazandı, fiziksel özellikleri belirginleşti, daha bir güzelleşti, çekicileşti; hatırlanır oldu. Önce aşk vardır. Hatırlamak da, acı çekmek de, sevgilimize vereceğimiz çiçeğin fotosentezi de ondan sonra başlar.
Sayfa 30
Okur Takip Önerileri
Hareket etmezsen acı üzerinde birikir
iletişim yayınları
