İnsanoğlunun bulunduğu mekâna bakışı hem kendi mevzisini hem de bulunduğu mevziyi anlamlı kılar. Mekân ile kesbedilen aidiyet hissi ile şuur süzgeci harekete geçer. Modern zamanlarda insanoğlu mekânı meta derekesine indirgediğinden bu ilişki şuuru değil şuursuzluk ve durgunluğu doğurur. Doğan şeyden de hayat değil ölüm fâş olur. Halbuki İslâm
" Ey yüceler yücesi rabbim peygamber efendimiz (sav) ile konuşacağın zaman bu konuşmadan önce bir sadaka verin diye buyurursun..."
Benim senden başka kimsem yok,
Siluetimde çocuklarımızdan başka kimsemiz yok,
Gölgelerimizde şehit olan Kudüs annelerimizden
başka kimsemiz yok.
Kabul buyur yüce rabbim,
Sesimizi duy yüce rabbim.
Rahman
Sen aziz şehrim,
Uykusuz yaşadığımı bilmelisin.
Bütün işçilerin
Saçak altında uyuduğu bir saatte,
Ben mızıka çalarak geçiyorum sokaktan.
Sen aziz şehrim,
Ellerim gözlerim kadar benimsin.
Ve aziz şehrim,
Şu anda seni terketmem için
Her şey tamam.
Gemi hazır, yelken fora.
Fakat neden,
Ölülerim bırakmıyor yakamdan?
(Yeni Şiirler, 1949)
Rüştü Onur
Sen aziz şehrim,
Uykusuz yaşadığımı bilmelisin.
Bütün işçilerin
Saçak altında uyuduğu bir saatte,
Ben mızıka çalarak geçiyorum sokaktan.
Sen aziz şehrim,
Ellerim gözlerim kadar benimsin.
Yaz gelmeden alev alev Korsika.
Yaşayan Ölüler diyarı. Sürgünler yuvası.
Uğranmayan bir çöl, despotluk gölgesi.
Yazı coşkusuz, güzü ürünsüz.
Burada ben Seneca bile ünsüz.
Neyse ki yıldızlar gökte, burada bile.
Onlar da bir gün yanacak kendi ateşleriyle.
Her şeyi yıpratır zaman.
Göl kurur, dağ çöker…
Her şey yok olmakta her an.
Ceza değil bu, yok olma kanunu böyle.
Roma Hukuku yetmez,
Doğa Hukuku da var.
Yapıcılıkla iç içe yıkıcılıklar.
Dünyamız da yok olacak bir gün.
Ve ben, Seneca, Korsika’da sürgün,
kimsenin okumayacağı şiirler yazıyorum.
Sana dönebilmek? İyimser bir dilek.
Dağılsın saçların, Roma şehrim, aziz hüznüm,
rüzgârla gönder bir görüntünü bana!
Yontulmadık ne bırakır zaman, sence?
Boş inanç belki ama, bence
büyük eserlere dokunamaz ölüm.
"Sen aziz şehrim,
Uykusuz yaşadığımı bilmelisin.
Bütün işçilerin
Saçak altında uyuduğu bir saatte,
Ben mızıka çalarak geçiyorum sokaktan.
Sen aziz şehrim,
Ellerim gözlerim kadar benimsin.
Ve aziz şehrim,
Şu anda seni terk etmem için
Her şey tamam.
Gemi hazır, yelken fora.
Fakat neden,
Ölülerim bırakmıyor yakamdan."
~Rüştü ONUR