Sabitlenmiş gönderi
Hayat, mayat diyorlar
Benim gözüm mayat'ta
Hayatın eksiği var
Hayat eksik hayatta
...
Necip Fazıl Kısakürek
Günahlara Tutunmak
Hiçbir diyarda hiçbir güneş hiçbir su... Patlatamadı içimdeki tohumu. Cevapsız kaldı "Kimim lan ben?" sorusu. Ömür boyu kendimle kendi dedikodumu yapageldim boru mu? Dışsal karşıtlıklar ve içsel çelişkilerle habire cebelleş dur. 'Hedonist bir çilekeş' oksimoronu... Bilemiyorum artık Batı nerde bitiyor, nerde başlıyor Doğu? Kıvam istikrar ayar ölçü denge tutmuyor ne yapsam bende. Bulanık bir evrende sürdürüyorum hercai varoluşu. Yetişemiyorum kendi hızıma. Ayrı bir gezegende miyim her sabah? Krizde bir keriz mi? Kime neye ne kadar ne borçlu olduğumu bilmeden yaşıyorum ah... Ne evlat ne de baba olabildim ben. Kurtulamadım asla aşırılıktan ve de belirsizlikten. Mimar mıyım garson mu? Seküler mi dindar mı? Top-model miyim yoksa bulaşıkçı mı? Genç mi yaşlı mı? Hayat bir imtihansa... neden cevaplanmaz ki, hatta sorulmaz hiçbir soru? Uzakdoğu'da Türk'üm, İstanbul'da bir muhacir oğlu. Camide misafirim, podyumdaysa yabancı. Bu bir aidiyet mi varoluş sorunu mu? Suçsuz bir günahkârım. Varolmaya yetmiyor anlam stoku. Sıfırla çarpılmış bir evren benimki. Ümitten gıcık kapan, bir ben miyim ki? Yokluk malzemesiyle, kadim hiçlikte, boşluk projesini gerçekleştirdim. Belki sevap işledim belki günaha girdim. Bilmiyorum ayık mı esrik miyim? Hayatı anlamazken ölümden nasıl fayda umabilirim? Şeytandan daha bilge daha zeki değilim. Allah'tan tek dileğim, bir dileğim olması. Vahşi manasızlıktan aşina absürtlüğe varan bir eğim.
Nesibe tekrar paylaştı.
“Islanmış gözleriyle düşündü. Onunla yıllarını geçirmişti. İkisinin de herkesten daha mutlu, herkesten daha umutlu zamanları olmuştu. Birlikte hayaller kurdukları o günlerden şimdiye, her şey nasıl da bu kadar değişebilmişti? Bu kadar acımasız olan zaman mıydı? Eğer öyleyse herkese eşit mi davranıyordu? Nasıl da her şeyi bu kadar değiştirebiliyordu? Belli ki zaman önce umudunu elinden alıyordu insanın, sonra da mutluluğunu. Hızı aynıydı belki ama giderek artıyordu hissettirdiği nefret. Her şeyi aldıktan sonra yalnızlaştırıyor, hissizleştiriyor ve yaşamı sorgulatır hale getiriyordu. Ve zaman, er ya da geç istediğini alıyordu.”
KDY
Okur Takip Önerileri
Nesibe tekrar paylaştı.
“Sen, beş dakika daha uyuyabilmek için her şeyin feda edilebileceği soğuk bir pazartesi sabahı, kurduğu alarmdan önce uyanan bir adamın, alarm saatine kadar tekrar uyuduğu o eşsiz zaman dilimisin.”
KDY
Nesibe tekrar paylaştı.
“Sen…” diye başladı Robin. “Sen, elektriğin kesildiği bir anda hane halkının bir araya toplanıp mum yaktığı ve insanların can sıkıntısından birbirlerine komik olmayan fıkralar anlattığı bir gecede, anlatılan her fıkradan sonra gelen o beş saniyelik sessizliğin huzurusun.”
KDY
Nesibe tekrar paylaştı.
“İnsanların yaptıkları hatalar…” dedi Arthur eline aldığı yüzüğe bakarak. “Tüm hatalar insanların içerisindeki o haksızlığa uğramışlık hissinden doğuyor. İnsanlar yaşadıkları toplumlarda eşitlik ve adaletin olmadığını hissettiklerinde, kendi içlerindeki adalet duygusunu da kaybediyorlar. Herkesin önüne geçmek için çabalıyorlar.”
KDY
Nesibe tekrar paylaştı.
İnsanca yaşamanın önündeki en büyük engeldi insan.
Sayfa 128 - KDYKitabı okudu
Nesibe tekrar paylaştı.
Şahit olduğu entrika dünyasında içten pazarlıklı insanlara, kolayca ihanet edebilen ve gözlerinin içine bakarak hiç çekinmeden yalan söyleyebilenlere tahammül edemiyordu. Umutla tanıdığı her yeni insan bir öncekinden farksız olmuş, her güvendiği yeni insan bir öncekini aratır olmuştu. Tüm bu tahammülsüzlükler hayatının akışını değiştirmiş, onu toplumsal yaşamdan koparmıştı. Bu da uzun zamandır planladığı kalabalıktan kaçma fikrini gerçekleştirmesine ve bir orman evinde kurtlarıyla birlikte yaşamasına sebep olmuştu.
Nesibe tekrar paylaştı.
Uyanabilseydim keşke…
Beklenmedik en sert tokattı gerçek şu yüzüme.
Anlatabilseydim keşke…
Yetersiz hiç olmadığı kadar, eksik denen o kelime
KDY
Nesibe tekrar paylaştı.
Bağrışmalardan sonra oluşan sessizlikte, direnmeye çalışan adamlara dönerek konuşmaya başladı.
“Cesaretinizi takdir ediyorum bayım ama direnişinizin, samimiyetten uzak ve gösteriş merakından doğan anlamsız bir jest olduğunu
bilecek kadar tecrübeliyim. Aynı cesareti, sisteminizdeki diğer haksızlıklara karşı göstermenizi dilerdim. Hürmetle verdiğini, haydutça alan bir bankayı korumak için değil.”
KDY