"Neden Şems-i Tebrizi'nin mezarı Rumînin yanında değil?” diye sordu merakla. “Rumî en güzel şiirlerini ona yazmış, neden yaşamındaki en önemli insan başka bir türbede yatıyor?”
"Şurası bir gerçek ki, Şems-i Tebrizi o dönemin Konya halkı tarafından pek sevilmezmiş.” Bunları anlatırken gözlerimiz karşılaştı. Onu ilgiyle dinleyen bu kadın
Sayfa 243 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Yüreğin kabarmasıyla, insan benliğinde kopan o korkunç fırtınanın ardından gelen büyük huzur.
“ Çünkü bir huzur vardı içimde bilmemenin mutluluğu ,anlamadan kabul etmenin huzuru , düşünmeden hissedebilmenin doygunluğu.Bilmek her zaman güzel değildi.Anlamak sevinç vermiyordu her zaman.Çözmek aklı doyursada ruha iyi gelmiyordu. “
1871'de Âlî Paşa'nın ölümüyle Tanzimat'ın güzel esasları bozulmuştu. Bu durumda bütün yollar şahsî bir diktatörlüğe açık bulunuyordu. Bu diktatörlük bizzat devletin sahibi sayılan hükümdarın şahsında tecelli etti. II. Abdülhamid'in, devlet idaresini Bâb-ı Âlî'den Saray'a alan 30 yıllık şahsî idaresi için bütün şartlar ortaya çıkmışti. Bir bakıma karanlık ve demokrasiye karşı tepki olan bu durum Osmanlı İmparatorluğunun hayatını oldukça muntazam bir huzur içinde otuz yıl uzatıyor, bu bakımdan kurtarıcı oluyordu. 1876’yı hemen takip eden yıllarda dağılacak ve Avrupa emperyalizminin zirvesine eriştiği anda parçalanacak bir Türk imparatorluğunun hayatının 30 yıl uzatılması palyatif bir tedbir mahiyetinde olsa bile sonsuz milli menfaatler sağlıyordu. Bu menfaatlerden ve zamanın Avrupa emperyalizmi aleyhine işlemesinden faydalanılabildiği takdirde, imparatorluk belki daha dar bir çerçeve ve daha yeni müesseselerle devam edebilirdi. Bu faydalanma imkanı kullanılamadığı takdirde -ki öyle oldu- tarihin son Türk İmparatorluğu dağılmaya mahkumdu.
Sayfa 161Kitabı okudu
"Çünkü derin bir huzur vardı içimde, büyük bir mutluluk. Bilmemenin mutluluğu, anlamadan kabul etmenin huzuru, düşünmeden hissedebilmenin doygunluğu. Bilmek her zaman güzel değildi. Anlamak sevinç vermiyordu her zaman. Çözmek aklı doyursa da ruha iyi gelmiyordu."
Sayfa 433Kitabı okudu
Yüreğin kabarmasıyla, insan benliğinde kopan o korkunç fırtınanın ardından gelen büyük huzur. Şu anda en çok istediğim ruh hali. Şu anda bana en uzak olan ruh hali.
Sayfa 32
Korkma? diye fısıldadı. Sesi su gibi sakin, tene dokunan ipek gibi yumuşak, hafiften
çöken serinlik gibi huzur vericiydi. ?Korkma, kötülük için gelmedim.?
