Gerçek büyüklük, insan kırılganlığındayken Tanrı sağlamlığında olabilmektir.
Sayfa 21Kitabı okudu
İnsanlar, kendi kafalarına göre, öyle değersiz karşı çıkışlar sergiliyor ve onları yeni kelimelerle biçimlendirip mutlak ve değişmez kılıyor ki, sonunda anlam sözü yönetmesi gerekirken, söz anlama hükmeder hale geliyor.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ölümün yaygarası daha korkutucudur ölümün kendisinden..
Sayfa 7Kitabı okudu
Kentsoylu aktöresinin kökünü hedef almayan has bir yazmeri, sanatçı yok gibidir: Sade, Van Gogh, Joyce, Artaud, Wilde, Baudelaire, cummings, Brecht, Pasolini, Bacon, Stockhausen...
Sayfa 43Kitabı okudu
Albertus Magnum Arap düşüncesinin önemini vurgulamak için kürsüye Arap giysileriyle çıkmış, Roger Bacon'ın arkasından büyük bir kalabalık «Müslüman oldu» çığlıklarıyla öfke kusmuş.
Sayfa 18Kitabı okudu
Francis Bacon, 1625'teki "Goodness" makalesinde şöyle yazmış: "O, Mesih'in laneti olmayı diledi." Saf kötülüğün bir istek olarak karşımıza çıkıyor olması ne kadar ilginç. Yalnız 16. ve 17. yüzyıllarda değill, bu gün bile.
Ateist Felsefecilere İthafen! (:
Az felsefe insanı tanrıtanımazlığa götürür, derinlemesine felsefe insanı Tanrı’ya vardırır.
– Francis Bacon
Sayfa 103Kitabı okudu
İnsanlar arılara hiç benzememeli: "Onlar canlarını açtıkları yarada bırakır. "
O halde kendisini benden daha çok seviyor diye ona neden kızayım ki?
Karşısında eğilmeden doğayı yönetemeyiz.