..aydınlandığınız bir noktaya geldiğinizde aslında hiç yol almamış olduğunuzu, aksine sadece her zamankinden daha heyecanlı, daha karmaşık bir halde kendi labirentinizde dönüp durduğunuzu görüyorsunuz.
Dostoyevski'nin ilk başarısıyla ilgili hikayeyi biliyor musunuz? Bu çok fazla şey içeren bir hikayedir, ben burada sadece yazarın isminin büyüklüğünden dolayı kolaya kaçarak örnek gösteriyorum, yoksa komşumuzun veya daha yakınımızdan birinin hikayesi de aynı anlamı içerebilirdi.
.
.
Dostoyevski ilk romanı "İnsancıkları"ı yazarken
"Nasıl olur, ne zaman öldün sen?" dedim.
"Yeryüzünde kalan bedenim
ne durumda bilemem" diye yanıt verdi.
"Tolomea'nın ayrıcalığı şu ki,
çoğu kez bir ruh, Atropos onu yola
çıkartmadan önce düşer buraya.
Yüzümdeki buzlu gözyaşlarını daha
büyük bir istekle kazıyasın diye,
bil ki, bir ruh benim gibi ihanet ettiğinde,
bir şeytan gelip alır bedenini,
artık şeytan yönetir onu
doluncaya dek vadesi.
Bu durumda ruh, bu mahzene düşer
ve arkamda donmakta olan gölgenin bedeni,
hala yeryüzünde görünüyordur belki.