Muğlamı izlerken aynen şöyle bakışlar atıyorum
instagram.com/reel/CtFQvisgfZ...
Ah benim aşkım
Beni Muğlaseksüel yaptın bıraktın
Şehrinin güvenliği yok.
Bakılmaz artık yüreğinin kapılarından.
Tüm sonlar yeni başlangıçlardaysa,
savaşta kaybettim heyhat.
Geriye dönen olmadı.
Dikenli yutkunuşlarıma bakılmadı.
Gizlenmedi yara kalbimdeki mabedimden
Resimler sustu, bakışlar fırtınaya karıştı.
Ayşegül
Sözlerimi etime basıyorum
Sevgilime İftira
Dudaklarından kalkarken boynun kurcalar beni
bir yanımı kara çıbanlara saldılar,ıslak
bir yanım hiç ayrılmamıştır,gümeçlerde saklıdır
ondan ki nefret içinde omzunu okşuyorum
ama bana şimdi gerçekten zor gelen şey
bir grevin çocuklara kazınmış izlerini hatırlamak
sözlerimi etime bastırıyorum
içimde çalılıkları yaran bir
Gizli Bakışlar
Bir bakış ki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisanda yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Bir bakış, bir aşığı saatlerce ağlatır
Bir bakış, bir aşığı aşkından emin eder,
Seven insanlar daima gözleriyle yemin eder... 
Faruk Nafiz Çamlıbel
Bakışlar da yalan söyleyebiliyormuş ama davranışlar her şeyi ele verirmiş.
Artık bütün yüzler aynı bana
Bütün konuşmalar, kokular
Bakışlar aynı ses tonları aynı
Artık herkes sen oldu senden başka.
En son ne zaman an’da kalıp gerçek bir mutluluk yaşayıp, içten bir kahkaha attın ?
Belki de çok uzun zaman önceydi..
Hadi kandırmayalım birbirimizi..
Hatırlamıyorsun değil mi ?
Sürekli bi dalgınlık hali, boş bakışlar, pişmanlıklar, kurulan toz pembe hayaller ve kendi kendine mırıldanmalar sonrası oluşan sessizlik..
Geriye kalan ise o sefil yalnızlık duygusu.
Hayatın sana olan adaletsizliğine ve merhametsizliğine karşı içten içe büyüttüğün öfke ve artık akışına bıraktığın o umutsuzluk hali…
Ve yarın yeni bir b.ktan gün,
Aynı şeylerin tekrarı ve yinelenerek yaşanan ne yapacağını bilememezlik durumları.
Hiç bir yere gitmeyen ama hiç durmayan tren gibi…
Gün ortası alacakaranlık bakışlar
Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz"
Edip Cansever
Bir kuş isterim
Kanadının biri göğü biri yeri imgeleyen
Azlığı ve çokluğu temsil eden
Sebepsiz yere konulan bir buse sarhoşluğuyla
Dokunmadan da canlar yakabilen
Kelebeklerle danseden yıldızlar görmek niyetim
Naif bir bakışa asılı kalan asil ruhlar
Bir debdebenin dokunduğu zarif kanatlar
Kanatların yakışacağı gizemli bakışlar
Bir gönül
"Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz"
Derin, sessiz, iyi, böylece
Güz, ölülerini bırakan kuşlar
Yer kalmadı acıya ülkemizde
Derin, sessiz, iyi böylece
Gün ortası alacakaranlık bakışlar
Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz
Biz o renksiz, o yalnız, o sürgün medüzalar
Aşar söylediklerimizi çeker gideriz
Ülkemiz, toprağımız, her şeyimiz
Kıyısında camların bozbulanık rakılar
Çizeriz yeryüzünü kaygısız ayaklarla
Yüzümüzdür bir yağmur ağırlığınca düşer
Sonra pek anlamadan içkiler ne çabuk biter
Ne kadar konuşursak o kadar bir sessizlik olur
Adımızı sorarız birine, o bize adını söyler.
Edip Cansever