"Deli" sözü ağzından çıkar çıkmaz ürktü. Gerçeği söylemeğe alışık değildi. Gerçek söylendi mi belaya girerdi adamın başı. Delinin kendisine deli denmesine nasıl tepki göstereceğini kestiremiyordu.
Sayfa 126
Bu asık suratlılar, aslında cimriler soyudur. Ve çoğunluktadırlar. işte bir gülmeyi bile esirgeyen adam, parayı haydi haydi esirger. Bu sokaktan geçen şehirli kısmının çoğu hiç bir şeyi karşılıksız yapmaz. Gülmeyi de. Ya kendisini alsın diye yavuklusuna güler, ya iyi et versin diye kasaba güler, ya terfi enirsin diye müdürüne güler, ya oy versin diye halka güler. Böyle, karşılıksız gülmeyi bilmez. Durup dururken gülenden de kuşkulanır. Suratını asıverir, benden bir şey isteyecek diye.
Sayfa 110
Bu gece biri bana "Tam karanlığı bilmeyenler dünyayı aydınlatacak bir
ışığın da ne olduğunu bilmezler, bunu aramazlar. "dedi.
Sayfa 86
Okur Takip Önerileri
Oysa kitapların üstüne cümleler kurmakla yeni kitaplar yazılmaz.
Sayfa 67
Aslında doğru dürüst insan, kendisini nasıl tanıştırdıysa öyle kalmalıdır, aksi dolandırıcılık, düzenbazlık gibi bir şeydir.
Sayfa 63
Nişan almayı bilen, doğru hedefi vurur. ilk insanlardan beri böyle bu. O zaman insanlar avlanarak yaşıyorlardı. Kim hedefi iyi seçip iyi nişan alıyorsa ve kurbanına öldürücü darbeyi sektirmeden vurabiliyorsa, en iyi onun karnı doyuyordu.
Sayfa 38
Yazı mukadderat ferdin suçu ne?
Yazılanlar başa gelir efendim,
Tunçtan sandık yapsan girsen içine,
Gelir de kaderin bulur efendim.
Sayfa 31
Daha önce imkânsız olarak gördüğü bir şeyin, yani hayatını olması gerektiği gibi yaşamamış olduğu düşüncesinin gerçek olabileceğini düşünmeye başladı. Yüksek mevkilerde bulunan insanların iyi kabul ettiği ve kendisinin de içten içe şüphe duyduğu şeylerin doğru olmayabileceği ihtimalini aklından geçirdi.
Sayfa 72
En gerilerde, hayatın başında parlak bir nokta var. Sonrası gittikçe daha da hızlanarak kararmaya başlıyor. Ölüme olan uzaklığın karesiyle ters orantılı bir hız.
Çocukluğundan uzaklaşıp bugüne yaklaştıkça yaşadığı mutluluklar daha da anlamsızlaşıyor, daha bir şüpheli hâle bürünüyordu.
Sayfa 66
İvan İlyiç'in ölümü, bu ölümü duyanların içini kendilerinin değil de bir başkasının ölmüş olmasından kaynaklanan sevinçle doldurmuştu.
Sayfa 6
Bir kişinin psikolojik ve sosyal olarak var olabilmesi; bir insanın, insan olarak toplum içinde yaşamına devam edebilmesi için tanıklığa ihtiyacı vardır.
Sayfa 97
