Sabitlenmiş gönderi
Ey insan! Madem hakikat böyledir; gururu ve enaniyeti bırak. Uluhiyetin dergâhında acz ve za'fını, istimdad lisanıyla; fakr ve hâcatını, tazarru' ve dua lisanıyla ilân et ve abd olduğunu göster. Ve حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَك۪يلُ de, yüksel.
Sayfa 97
Simsiyah bir gecede, simsiyah bir kayanın üzerinde, simsiyah bir karıncayı gören bir Rabbin kulusun. O’na kulluk ediyorsun. O’nun gözetimindesin, buna dikkat et. ..her ne kadar sen Allah’ı görmesen de Allah’ın seni gördüğünü iliklerine kadar hisset, bu duyguyu kalbinin baş köşesine yerleştir.
Sayfa 118
Çünkü iman fark ettirir. Çünkü iman, insanin yaratıldığını, insanın bir yaratıcısının olduğunu, insanı yaratanın, yaşatanın, göğüs kafesinin içinde kalbini attıranın, damarlarının içinde kanını dolaştıranın Allah olduğunu insana fehmettirir. Ve iman, sen öldüğünde, etlerin, kemiklerin, iliklerin, sinirlerin toprak olduğunda, seni topraktan süzüp çıkartacak olanın Allah olduğunu sana idrak ettirir. Bütün olumlu karakter ve kişilik özelliklerinin kurucu ilkesidir iman. İman olmadan insan olunamaz.
Sayfa 118
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
320 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitap okudu
246 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitabı okumayı düşünüyor
İnsanlık şimdiden makinelerin zararını görme aşamasına evrilmişti. Mahremiyet kayboluyordu. Google photos, kedileri ve köpekleri tanıyıp etiketlemeye başlamıştı bile. Bilgisayar teknolojisine sahip olan ülkeler diğerlerini acımasızca yok ediyor, haklarını ellerinden alıyordu. Adalet böyle bir şey olmamalıydı. Demokratik seçimleri manipüle edebilen bilgisayar teknolojisi, savaşları yöneten dron teknolojisi, cinsellikleri kategorize eden gen teknolojisi, kısırlığı vizyona süren hibrit tohum teknolojisi ve daha bir yığın teknoloji, siber dünyayı kuracağım diyerek insanlığa zarar veriyor, insanı yok ediyordu. İnternetin en önemli işlevi gözetlemeydi. Devletler, şirketler, portallar sıra sıra hayatlara burunlarını sokuyor, insanları etiketliyor, ayrıştırıyor, düşman ediyordu. Akıllı kameralar, yüz tanıma programları, kimlik bilgileri hepsi, ama hepsi makine teknolojisi ve yapay zekâ âleminde insanın aleyhine işliyordu. Netflix, Twitter, Instagram bütün dünyada insanlara ait mahremiyet alanının kişisel verilerini alıp satmaya başlamıştı. Bütün bunlara maruz kalan bir insan hayatından nasıl memnun olabilirdi ki?
Sayfa 161
"Dur bir dakika! Siz Avrupalılar!... Birine yardım etmek için mutlaka bir menfaat gözetir, herkesi kendiniz gibi bilirsiniz. Sadece bu yüzden bile siz bu topraklardaki savaştan galip çıkamayacaksınız! İnsanlıkmış, vicdanmış, mürüvvetmiş, iyilikmiş... Bunlar sizin lugatlarınızdan silinen kelimeler..."
Sayfa 141 - Kapı Yayınları
2023 okuma hedefini ekledi.
2023 OKUMA HEDEFİ
2/40 kitap - %5 tamamlandı
2 kitap okudu
40 kitap
566 sayfa
0 inceleme
5 alıntı
Ölümü yalnızca bir geçit sayması da ilginçti. Modern insanın ölümü git gide sabit fikir hâline getirmesiyle deği- şen düşünce yapısını, ölümsüzlük umuduyla harcanan bütün akıl mesailerinin, deneylerin, didiklenen fikirlerin, üretilen teorilerin sonuçsuz kalmak bir yana insanı mutsuz da ettiğini, dünyayı sahiplenme fikrinin sosyal dengeyi bozduğunu durmadan anlatıyor, bütün bunların çaresi olarak da aklın yerine kalbi koymayı öneriyordu.
Sayfa 100 - Kapı Yayınları
Hız uyuşturuyor. Artık her yerde ve hiçbir yerdeyiz. Orada ama buradayız. Dostumuzla sohbetteyiz ama telefonun veya sohbet ağının ucundayız. Aslında bu tüm varlığımızla bir yerde değiliz, parça parça orada ve buradayız.
Sayfa 37
André Gorz'un ifadeleriyle söylersek, "İnsanlar bütün değerlerin sayılabilir olmadığını, paranın her şeyi satın alamayacağını, satın alınamayan şeyin temel olduğunu hatta işin özü olduğunu keşfettiklerinde 'ticaret düzeni' temelden sarsılır."
Sayfa 32
Ekran teknolojisinin klonladığı bir kuşak, internet üzerinde "konuşuyor" ve zamanının çoğunu bilgisayar başında saldırgan içerikli oyunlarla geçiriyor. "Gençliğimiz, eyvah!" yakınmalarının çoğaldığı, anne ve babalarla gençler arasındaki dilsizliğin tırmandığı bir zamanda yaşıyoruz.
Sayfa 27
Yetişecek bir yerimiz yok, burada ve anda olanın tanığıyız. O geniş şimdinin içindeyiz.
Bugünün dünyasında yavaşlayabilmek istiyorsak akıllı telefonlarımızı kapatabildiğimiz; ekranları fişten çekebildiğimiz; yoğunlaştığımız bir uğraşıda saatlerin nasıl geçtiğini fark etmediğimiz zaman kovuklarımız olmalı. Ancak o kovukların içinde ve çılgın kalabalıktan uzakta, ruhumuzun ve kâinatın seslerini dinleyebiliriz.
Sanal ve gerçeğin birbiri içine girerek melez yaşama biçimleri ürettiği bir dünyada, yavaşlık aslında bir sahicilik arayışıdır.