Bana İstanbul'u anlat!
Sayfa 206Kitabı okudu
Dur! bırak kaynasın kahvenin suyu,
Bana İstanbul'u anlat nasıldı?
Bana boğazı anlat nasıldı?
Haziran titreyişlerle kaçak yağmurlar ardı
Yıkanmış, kurunurmuydu yine o yedi tepe
Ana şefkati gibi sıcak bir güneşle
İnsanlar gülüyordu de
Ah en sevdiğim şiir olabilir misin?
“İnsanlık tarihi boyunca gönül, aklın işine karışmasından hep nefret etmiş ve bu nefret sonucu mutsuzluk denen şey ortaya çıkmıştır.”
Sayfa 52Kitabı okudu
"Bana İstanbul'u anlat!"
Sayfa 206Kitabı okudu
“İstanbul’da mutsuz olmanın bile insanı mutlu edecek bir tarafı vardır. Bu şehrin güldüren yüzünü görürsen mutlu, ağlatan yüzünü görürsen şair olursun.”
Sayfa 54Kitabı okudu
“Hem konuşmadan da sevilemez miydi? İllaki hissedilen her güzel duyguyu anlamlı kılmak için süslü kelimelerle ifade etmek mi lazımdı? Hayat da böyleydi. Birçok şey insanların dikkatini çektiği sürece kıymetliydi.”
Sayfa 53Kitabı okudu
“Lâkin bir ölümü aniden hatırlamak, hiç unutmamaktan daha çok acı verir insana. Bu öyle bir acıdır ki aklıma her geldiğinde ilk zamanki gibi acıtır kalbini.”
Sayfa 51Kitabı okudu
“İlginç değil mi? Bir insanın toplum içinde gülmesi diğer insanların niye bu kadar dikkatini çeker? Sokakta dertli birini görseler, acaba ne derdi var diye düşünmezler. Ama gülen birini gördüklerinde ayıplayan bakışlarını üzerinde gezdirmekten çekinmezler. Bütün insanlar mutsuzken siz niye bu kadar mutlusunuz dercesine suçlu gözlerle bakarlar.”
Sayfa 55Kitabı okudu
“İnsan her şeyi mutlu olmak için yapar, bir tek aşk hariç. İnsanoğlunun mutsuz olmasına rağmen sürdürmekte ısrar ettiği tek eylemdir aşk. Ucunda ölüm bile olsa, bile isteye acı çekmektir.”
Sayfa 52Kitabı okudu
Dur, bırak kaynasın kahvenin suyu
Dur, bırak açma televizyonu
Bana İstanbul'u anlat nasıldır...
Cem Karaca
Sayfa 36Kitabı okudu
