Canımı yakıp kıran herşeyi olanca açıklığıyla dile getirip gerçeklerle yüzleşmek biraz iyi gelir diye düşünmüştüm bu günlüğu yazmaya başlarken ama gördüm ki gerçeklerle yüzleşmek kolay yapılabilecek bir şey değil !
Ya tüm sinirleri ve duyguları aldiracaksin yada kalbini çıkarıp bir kenara bırakacaksın çünkü gerçekler hiç tahammül edilir gibi değil ne bir parça insaf ne merhamet kalmamış insanlarda uzuluyorlar da uzuyorlar ...! 😈
Her güne sen diye başlarken
Sensizlikle yumuyorum gözlerimi
Ne kavuşmak vardı fıtratımızda
Ne de ayrı kalmak
ASK
Nedir bu"aşk" pek bilmem. Kitap gibi galiba. Baslarken heyecan veriyor. Kalbimde kelebekler uçuşturuyor. Nefesimi kesiyor. Acaba ilerde ne olacak diye düsündürüyor. Sonra birden canımı yakıyor. Bitecegini hatırlıyorum. Bitmeye başlıyor. Iz bırakıyor. Bitiyor. Sonra eski bir dost olarak kalıyor. Ask bu galiba.
" Öyle tutkuluydun ki hayata başlarken...
Şimdiyse küçücük bir çiçek teselli ediyor seni...
Aradaki o büyük boşluğun adı,
aşk olsa gerek... "
Cezmi ERSÖZ
Hikayeyi yazdım aşırı acıklı bitti bu kadar acıklı bittiği için canım sıkkın.Başlarken bu kadar acıklı biteceğini düşünmemiştim.Zaten ben başladığım şeyleri genelde acıklı bitiririm.
Bırak
Bırak o kordonu dedin, bıraktım ve çıktım dünyaya
İlk zorluğu buyurdun, memeyi bırak dedin, uzun emdimdi eminim.
Köyü bırakıyoruz dediydi baban biraktı hepimizi şehire
Saçını bırak, dedi annen berberde her sabah zor olur
Her gün taraması, başlarken ilkokula.
Ne berberi unuttun ne o günü.
O gün bugün saçın bir anlamı yok sende, arada
Öyle tutkuluydun ki hayata başlarken…
Şimdiyse küçücük bir çiçek teselli ediyor seni…
Aradaki o büyük boşluğun adı,
Aşk olsa gerek…
Cezmi Ersöz
Aşk Olsa Gerek
Öyle tutkuluydun ki hayata başlarken…
Şimdiyse küçücük bir çiçek teselli ediyor seni…
Aradaki o büyük boşluğun adı,
Aşk olsa gerek…
Cezmi Ersöz
- Çok sevdiğin bir şarkı kulağında çalmaya başlarken vapurun hareket etmesi... Hayat bazen iki güzel zamanı birbiriyle öpüştürür.
Altıncı Koğuş'un bende bıraktıkları ;(
~
Bütün kitaplar mutluluk arayışı üzerine. Herkes tanımlamaya çalışmış. Herkesin bir yorumu var. Ama kimse mutlu değil.
Kızım ortaokula başlarken bir form doldurduk. Aklımda kaldığı kadarıyla;
Soru şu: Çocuğunuzun ileride nasıl olmasını istiyorsunuz?
Cevabım: İlgi alanını bulup o konuda uzmanlaşmasını ve başarılı olmasını istiyorum.
Rehber ögretmeni dedi ki herkes mutlu olmasını istiyorum yazmış 😇
Sizce inandırıcı mı tüm velilerin çocuklarının mutlu olmasını istiyor olması? Amaçları gercekten mutluluk mu? Herkes çocuğunun mutlu olmasını ister de bu kadar rekabet nedir o zaman veliler arasında? Çocuğun notu düşük geldiğinde neden öğretmen sorgulanır? Belki çocuk halinden o kadar mutlu ki o not ona yetiyor.
°Hayatımızı mutlu geçirmek zorunda mıyız?
°Mutluluğu ararken ödediğimiz bedeller ne olacak?
°Mutluluğun sınırı var mı?
°Altıncı Koğuş okumak bana ağır gelmiş olabilir mi 🥹
Yorgun biriyim ben…
İçimdeki kıpır kıpır olan çocuğu öldürdüler.
Hayata başlarken yanımda neşemi, gülüşlerimi ve hayallerimi aldım, ama onlar bunları benden alıp, yerine üzüntü, keder ve param parça olmuş bir ben bıraktılar.
Yaşım geçtikçe daha az insan istiyorum hayatımda, daha az konuşuyor, daha az gülüyorum. Size teşekkür ederim mutluluğumu ve hayat sevincimi benden aldığınız için….
her sabah güneş doğarken
yeni bir güne başlarken
ne zaman ki güzel bir şey görürüm
sensiz içime sinmiyor..