Okudum bitti. Ben ilk defa eski çağ kitaplarından birini bu denli hevesle ve sonunda ağlama noktasına gelerek okudum. İki eski dost ve kardaş olan Taragay ve Bozdoğan, kana ve güce susamış Atlantisliler. Obaların, beylerin yanına kadar sızan ihanet. Büyük bir yıkımdan kurtulan Taragay'ın oğulları Börü ve Bangu. Kadim yazıtlar, gümüş maskeliler, Agartalılar, mabedin güçlü üstadları. Büyük bir karanlığı kendine köle yapmak isteyen Atlantisli kral Ridan. Bu kitabı okurken bazı yerlerinde ihanet edenlere verilen cezalarla sevindim, ölümlerle anlık nefesim tıkandı. Hele sonu son 15 sayfası resmen içime oturur şekildeydi. Karanlığı bitirmek uğruna fedakarlık yapan ve yok olanları, geride kalıp bu acıyı yüklenenleri okumak soluk kesiciydi. Tek yavan kalan kısım savaş sahnelerinin az tasvirlenmiş haliydi ama bu bile heves kırmayan bir ayrıntı. Ayrıca kadınların da savaşlarda boy göstermesi ve gelecek nesiller için oldukça önemli roller oynaması beğendiğin noktalardan biri. Herkese okumasını tavsiye ederim.