Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Buket GÖNÜL
Buket GÖNÜL
@bekeeettt
Türkolog / Editör / Öğretmen
Türk Dili ve Edebiyatı
Giresun
337 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
"Sen evden çıktın ya, kırk beş yıl çıkmıyor işte" diyen şairin,
her sayfasında bu 45 yılın sevgisini ve sonrasındaki hasreti anlattığı kitabı: KUŞ UÇAR KANAT AĞLAR!
Erbaş yazar; okur ağlar...
Erbaş kalemini, hiç düşünmeden okuyabileceğinize ve birçok satırı çizmeden geçemeyeceğinize eminim. Hikaye-şiir birleşiminden oluşan muazzam bir eser kendisi.
Kitap yazımı kadar içindeki alıntılarda da incelikler yapan Erbaş'ın RİTSOS 'tan koyduğu alıntıya bakın kitaba başlamadan/yorumumu bitirirken:
"Hiç kimse alamaz bizden bizde olmayanı."
İyi okumalar...
#bgkütüphanesi #bginceleme #şükrüerbaş #kuşuçarkanatağlar #tavsiyekitap
Yine bu incelememe de kitabın içinden "eserin özeti" niteliğinde bir alıntıyla başlayacağım:
"Ne demek biliyor musun bir insanı sevmek,
Birden dünyada kötü insan kalmıyor."
diyor, Erbaş eserinde.
Sahi bu nasıl sevmek, bu nasıl acı, bu nasıl anlatış; bu koskoca sevdaya bu kocaman yüreğe bu nasıl karanlık bir ayrılıklı son! Bu nasıl adalet ey ölüm?
Erbaş... Her kitabının her sayfasında neredeyse tüm dizeyi çizerken parmaklar kopardığım... Aşk, özlem, ayrılık, ölüm, hayat ses, sanat, doğa, eş, yol, toplum... Her şeyi nasıl sığdırıyorsun bu satırlara koca çınarım...
Her okuma listeme ekliyorum, bir kalın romana paralel Şükrü Erbaş şiir kitabı da okuyorum. Yine bir şaheser... Her bir dizeyi çizmemek için kendimi zor tuttuğum başka bir şiiri; o kadar bizden, o kadar bize yani.
Okuyun, okutun gönül rahatlığıyla.
Öyle güzel ki yüreği de kalemi de. Ömür Hanım gülümsüyor, görüyorum, her dizede!
#bgkütüphanesi #bginceleme #1000kitap #edebiyat #şiir
BG İNCELEME
"Sen orda yalnız kalma diye burada konuşup duruyorum." diyor ya Erbaş hani, tam olarak böyle bir kitap.
Eşi Hatice Hanım'ın ölümü üzerine ona olan sevgisini, yokluğunun verdiği acıyı, en derinlerinde sakladığı hasretini tüm sayfaların her bir satırında okuyucuya hissettirdiği bir kitap.
Kendi seslenişiyle Ömür Hanım öldükten sonra, yalnızlığının son bulacağı günü onu hala çok severek beklemekte şair. Gün saymakta kavuşmaya ve şöyle anlatmakta eşinin bir ölmesine kendisinin her gün öldüğünü:
"Yastığını koklaya koklaya öğrendim
İnsan bir kere ölmüyormuş meğer."
Sevda üzerine sadakat üzerine ne hoş ne nahif bir örneksin ey şair! Hayranım sevgiyi ilmek ilmek işleyişine.
Okuyalım büyük bir içtenlik ve samimiyetle.
Ve önerelim gönül rahatlığıyla.
#şükrüerbaş #yaşıyoruzsessizce #bgkütüphanesi
Okur Takip Önerileri
OLAY ÖRGÜSÜ
Alice, ablasıyla otururken tavşanı görür. Saate bakıp geç kaldım diyen tavşan onu hayli şaşırtınca peşine takılır ve macera başlar. Tavşanın arkasından kuyuya girer. Uzunca bir süre düşmeleri ardından olağanüstü şeyler yaşanır. Ve kitap boyu bu alemde neler yaşandığı anlatılır. Kitabın sonunda ablası Alice'ye ne çok uyuduğunu söyleyerek seslenir. Rüya sona erer, minik kız Alice uykusundan uyanır. Kitap biter.
YAZAR HAKKINDA
Lewis Caroll, İngiliz Çocuk Edebiyatı yazarı. İngiltere'nin küçük bir kasabasında doğmuş ve orman çayır hayatı sürmüştür. Tüm bu mekanlar Alice'ye kaynaklık etmiştir. Bu bakımdan fantastik tür örneği eserimiz aynı zamanda otobiyografik özellik taşıması bakımından önemlidir.
KİTAP YAZILIŞ ÖYKÜSÜ
Caroll, mesleği gereği iletişim kuramamaktadır. Sadece arkadaşlarının çocuklarıyla ilgilenebiliyor. Henry George Liddel'ın çocukları olan Alice ve 2 diğer çocuklarla ilgilenirken fotoğraf çekimleri sırasında hareket etmesinler diye onlara öykü anlatmaya karar vermiş. İşte sandaldaki bu yolculuk sırasında Alice'yi anlatışı, okuduğunuz kitabı rafınıza uzatıyor. Her çocuk kitabı gibi bu da bir yolculuk ve maceradan doğuyor.
#okudumbitti
#çocukedebiyatı
#aliceharikalardiyarında
#aliceinborderland #lewiscarroll #fantastikkitap #fantaziedebiyatı #bgkütüphanesi̇ #bgokumagünlüğü #tavsiyekitap #neokuyorum #neokuyalım #kitap #edebiyat #çocukkitapları #okuyunçocuklar #okunacakkitaplar #henrygeorgeliddell #ingilizçocukedebiyatı #türkiyeişbankasıkültüryayınları #yüztemeleser #100temeleser #işçocukklasikleri
Kitaptan bir yerle başlayayım anlatmaya.
"Aaaah çocukluğum, ah çocukluk arkadaşlarım, ah eski mahallem... Bazen bir şarkı beni eski yıllara döndürüverir...
Alır götürür beni çocukluğuma. Sudan berrak, pamuktan ak, tertemiz çocukluğuma."
Gerçekten de Gezen sürekli bir çocukluğuna, gençliğine yani hep bir öncesine götürülüyor kitapta.
Sahi aşk neydi, sevgi neydi? Böyle güzel seven adamların yanında bizim sevgilerimizin basit kalması oldukça tabii değil miydi?
Ümit Yaşar'ım... Sevdasını sadakatle taçlandıran Oğuzcan'lım. Hem delicesine çok severken, hem biraz sitemli ve sevdiğine kırılmışken, belki bir ayrılık eşiğindeyken yahut yine kesinleşmiş bir ayrılık ertesinde. Ne tür bir vaktin içindeyken okursan oku, satırlarında kendini selamlayabileceğin bir eser.
Sevda böyle güzelken, özlem böylesine güzelken, ayrılmak şöyle dursun varlığını bilip bununla yetinerek sevmeyi ölümsüz kılmışken bu güce kim nasıl direnebilir ki?
Hem şiir hem nesir sevdalıları edinin, okuyun. Ne çok şey öğrenirsiniz "gerçekten sevmek" üzerine. göreceksiniz her biriniz yineleyecek; Kim istemez bir Oğuzcan tarafından sevilmeyi... diye.
Bu kitaba biraz fazla anlam yüklediğim için çook uzun vakitler geçti bitmesine kadar. Sevdim okudum, üzüldüm okudum, kırıldım okudum, fark edilmedim unutuldum belki ertelendim açtım yine okudum. Hep mi omuz olur bir kitap, her duyguma ait mektuplar nasıl buldum "SAHİBİNİ ARAYAN MEKTUPLAR" kısmında.
Baştaki şiirlerde ne çok sevgi doldumsa, mektuplarda özledim sevdiğim bireyi. Ağladım mektuplarda, geri döndüm mektuplarda, özledim dedim mektuplarda, sev beni demektense seviyorum bu yeter dedik Oğuzcanla. Ne çok his vardı içinde. Ne anlık değişimlere şahit oldu sayfaların altını çizen kalemim. Ama nasıl en çok sevdiklerimizle sınanmışsak, her sayfada en çok sevmekle yüzleştik!
AH SEVDİĞİM ŞİMDİ TAM GAZA GELİP ZAMANI SÖYLEMENİN:
"Bu şehirde sevmeyen ya da seni tanımayan yaşadım demesin. Ölüler susmasını bilmeli."
İşte Spotify çalma listelerimizin gözbebeği yapıp kulaklarımız pasını silmesiyle tanıdığımız canım Hüsnü Arkan ve - birçoğunuzun daha onun yazdığını dahi bilmiyor oluşunuzdan emin olduğum- güçlü kaleminin kanıtlarından sadece biri:
HÜSNÜ ARKAN ~ HİÇE DOĞRU
Başlığıyla bir "hiç" e yolculuk yapılacağını tahmin ettiren eser adeta "ben
Gerçekten bir kitaplığın yerleştirilme anında düşünülen, her okurun kendi kendine sorup sorusuna cevabını alamadığı/veremediği sorular üzerinden yapılan bir konuşma.
Tüm kitaplar zemin üzerinde henüz boy/kalınlık/yazar/yayınevi gibi keskin çizgili realist ve sıkıcı sınıf farklılıklarına göre raflara dizilmeden başlayıp evet yerleştirme işi bitti şimdi buradan gidip sizden ayrılmam gerek düşüncesi arasında yapılan bir konuşma.
Neden aldım? Nerden aldım? Alışım bana ne kattı? Beni doyuran aslında ne , onu almak mı, onun satırlarındaki mi?
Walter Benjamin, kitapların koleksiyoncu eline düşmelerinin yine kitaplar için sıfırdan yazılmak kadar değerli yani yeniden var olmak önemi taşıdığını söyler.
Aynı zamanda yine koleksiyoncular için kıyıda köşede aman unutulmasın aman değersiz kalmasın aman ismi bilinsin gibi düşüncelerle onu edinmektir. Yani ona sahip olabilmektir. 'Böyle bir kitap var, bak örneği bende ve benim raflarım onlar için en güvenli bölge' düşüncesindedir.
Oldukça ince, kolay okunabilir ve anlaşılabilir ( arada google üzerinden anlamına bakmak zorunda kalacağınız terim kelimeler de mevcut) bir eser.
Kitapları neden alıyoruz? Ne kadarını okuyoruz? üzerine bir konuşma. Kitapseverlerin ilgisini çekecektir.
Ve ilk paragrafta bahsettiğim o cevabı olan ama bilinmeyen soruyu soruyor kitapta ve yine arka kapakta da ona yer veriliyor:
"Peki kitaplar nasıl bir koleksiyonun eşiğini aşıp koleksiyoncunun eşyası haline gelir?"
Öncelikle ciddi ve zor bir kitap. Bazı karakterler gerçekten var mıydı halen emin değilim, içindeki senin sana yaptığı bulanık bir kafa karıştırma komedisi. Paragrafları defalarca okuyorsunuz. Hatta kendinizce düşünmeyi bırakıp Hesse zihnine bürünüyorsunuz. Bir elimde kahve bir elimde kitap uzanıp okuyayım, diyemiyorsunuz. Fakat Hesse'nin dili
Böyle Bir Sevmek
Akıcı olmasına karşın çok da yoran bir kitap. Çünkü Attila İlhan okumak :) Bir sayfada yoğun bir şekilde aşk hissine kapılıp sevgide boğulurken hemen diğer sayfada kendinizi bir sokak direnişinde yürüyüş yaparken buluyorsunuz. Kayboluyorsunuz, insana dair tüm duyguyu içinde barındıran şiirlerde.
Bu şiirlerin nasıl ne zaman ne şartlarda yazıldığını merak ederseniz şayet, yarıdan sonra yeni bir bölüm olan "meraklısı için notlar"da bulabilirsiniz. En sonda yine benzer başlıklı "meraklısı için ekler" de samimi bir sohbet havasında her konuya değiniliyor, 1976 politikasıyla ilişkilendirerek. yani ihanetten bahsederken dönem içindeki sömürüye de sırtını dönmemiştir. Yahut şikayet ettiği dönemi anlatırken ona ihanet eden sevgiliyi de arka planda bırakmaz.
Aşk ve siyasetin bir arada işlendiği eser politik izler taşısa da sanatçının acı hissine en çok kapıldığının kanıtı olan eserdir.
Attila İlhan şiirleri okurken sevgiyle beraber çok şey öğreniyorsunuz, mutlaka okumalısınız.
Lavinia
"Yaşadığımı şiirlerimde en yoğun yönleriyle, en kesin sandığım biçimlerde, en kısa olduğuna inandığım ölçülerle verdim, veriyorum, vereceğim." diyen Özdemir Asaf, gerçekten de 57 yıllık hayatını şiir kitaplarına böyle böyle sığdırmaya çalışmıştır.
Şiirleri bir insan kalbini attıran her türlü hisse ev sahipliği yapıyor. Seçilmiş 70 farklı başlık altında toplanan şiir kitabının en sonunda bulunan LAVİNİA adlı şiir şairin ününü arttıran şiirdir. Kendisine bu şiiri Mevhibe Meziyet Beyat yazdırmıştır.
Kitaba "Her bir yaşam öyküsü, öbür yaşamların parçacıklarıyla tamamlanır." ifadesinin altını çizerek başladım. Asafça iç ses bağırtılarını barındıran her satırda nelere rastlıyoruz söyleyelim; güzelim aşk kokuları, sabah mutluluğu, başlangıç heyecanı, bitiş hüznü, olmayana kucak dolusu merak ve de uzaktakine kilometrelerce hasret...
Yaşadığı gibi yaşatıyor da,hepsini. Sadece bazı ifadeleri çoğunlukla sona doğru yazılmış şiirlerinin başlıkları anlaşılması güç ifadelerden seçilmiş, e bir bildiği var şüphesiz!
Tek alışta bitirip "ohh ne güzelmişsin sevmek" diyip kitaplığa geri koyacağınız akıcı şiir kitabı.
Özdemir Asaf iyi ki...
Kalbi besleyen aşk, iyi ki...
