“beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...”
Herkes hâlden anlarım diyor, sabahın altısında gidip 3 ton sebze ve meyve kasasını indirip komisyoncu ile tartışmadan işi sonlandırmak belki de sadece hâlden anlayanların işidir.
Belki bana düşündürdüklerini
Bir gün sen de düşüneceksin
Turgut Uyar
Deneme
Bazen bedel önceden ödenir. Muhakemesi yıllar sonra yapılır. Kendine haksızlık etmeme lüksüne sahip olduğunu düşünmek biraz fazla şımartıcı olabilir. Peki ama başka dayanak yoksa ne olur? Belki bir anlık rahatlama ya da kaçış tesellisi bu. Öyle ya da böyle, ortada bir sonucun bağlandığı bir sebep ve onun kurban edilişi vardır. İnsan kendini
Hermann Hesse-Stufen
Hayatın bir evresine alıştığımız anda,
alışkanlığın getirdiği duygu bizi hapseder, bize acı verir.
Sadece yolculuk etmeye hazır olan, felç edici alışkanlıklardan kopmayı göze alabilir.
Belki de bize gençliğimize karşın,
bu aşılması gereken basamakları gönderen ölümdür.
Hayatın bizden talepleri hiç bitmeyecek.
Haydi o zaman yüreğim, ayrılığa ve iyileşmeye...
Gün gün yazıyorum! (5. Gün)
Sıkı dostluklar nasıl kurulur bir türlü bilemedim. Sıkı dost olduklarını söyleyenler sahiden de dost mudur? Çözemedim. Sanırım daha ilkokuldayken seçmeliydik o dostu ve sımsıkı sarılmalıydık ona! Öyle mi?
İlk çocukluk yıllarında dostluk kuramadıysanız belli bir yaştan sonra -belli bir yaştan sonra dediysem de hemen hemen üniversite çağından itibaren- bu daha zor oluyor. İnsanlar fayda sağlamayan ilişkilerden kaçınıyor ya da birisi için emek vermek saçma geliyor. Yüzeysel bir biçimde arkadaşlıklar sürüp gidiyor. İçten ve derinlikli arkadaşlıkların yerini yapmacık, çıkarcı arkadaşlıklar alıyor. Bazılarımız bu samimiyetsizliği hazmedemediğinden geçici arkadaşlıklarla belki bir ömür geçiriyor.
...
Kendime her gün kısa da olsa bir şeyler yazma sözü vermiştim ve bugün 3. gün. Yorum ve eleştirileriniz benim için kıymetli. Yazmak için konu tavsiyelerinizi de bekliyorum ✨
Umarım yazılarım kendine bir okur kitlesi edinir :)
Arkadaşım badem ağacı
Sen ağaçların aptalı
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış...
Açarsın çiçeklerini...
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
Bir güler yüz bir tatlı söz...
Açarım yüreğimi hemen
Yemişe durmadan çarpar seni karayel
Beni karasevda
Hem de bilerek kandırıldığımızı
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
Koo desinler bize şaşkın
Sonu gelmese de hiç bir aşkın
Açalım yine de çiçeklerimizi
Senden yanayım arkadaşım
Havanı bulunca aç çiçeklerini
Nasıl açıyorsam yüreğimi
Belki bu kez kış olmaz
Bakarsın sevdan düş olmaz
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama
Vur kendini sen de bu güzel havaya
Aziz Nesin
konu bağlanmaktan deli gibi kaçan bir kadındı. ve de hiçbir zaman düşünmezdi bir mavi ışığa yenileceğini.mavi ışık, heyecandan titremelerin, kendini sakinleştirmek için deli gibi klasik müzik dinlemeyi seçmen ya da başka şeyleri düşünmek için saatlerce ders çalışman, hepsi çok boşaydı çünkü yıllar geçse de kalbin o mavi ışıkta yandı söndü. ellerinle ateşe verdiğin ormanı kontrol edemedin , belki çok küçüktün anlamadın.ama mavi ışıksız da yapamadın. neden mi? başka adamla çok denedin, hatta onlarca adam geldi,geçti. vücuduna dokunan ilk bedende isyan etti kalbin. sus dedin dinleme dedin kalbine ama boşaydı.tabi yıllar sonra anladın yıllar geçse de kalbin mavi ışıkta takılı kalmıştı.
Belki de Yunus gibi alıp başını gitmek ve Ninova’yı terketmek lazım gele…
Halihazırda İbretlik bir balina hadisesi yaşar ve pişman olup kendimize geliriz…
10.04.2024
Yağmur yağıyor üşüme çocuk al ceketimi
Yüreğin kor gibidir bin sobadan bile sıcak
Kar yağıyor üşüme çocuk al ceketimi
Ellerin buz gibidir eriyen dağlardan bile soğuk.
Hangi sokaktan yükseliyor yaktığın ateşin dumanı
Gökyüzü yandı suçlusu sen oldun
Hangi elin üşür cebi yırtık paltonda ısıtamadığın
Yeryüzüne kar yağdı suçlusu sen oldun.
Ah seni
Belki de herşeyi kabullenip,
hayatı akışına bırakmak lazım.
Zorlamak bazen çözüm değildir.
Ve zorla olan hiçbir şey de güzel değildir.
-Tolstoy-
Belki de, hâlâ yaşamaya devam ediyorsak artık buna alıştığımız içindir, elimizden başka bir şey gelmediği içindir.
Söyle kaç bahar oldu?
Sen yalancı bir sonbahar
Ben sevdalı koca çınar
Kaç mevsim benden aldın?
Kaç sevda geri verdin?
Ruhum sana kanmam diyor
Söyle kaç bahar oldu?
Penceremde gül soldu
Belki de zaman doldu
Sevdiğim dönmüyor