En güzel çocukların anası olacaksın sen. En büyük kale, en korunaklı liman, bir adamın deli gibi aşık olduğu kadın olacaksın belki de. Ve ben, senin hiçbir şeyin olacağım.
Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
Bil de konuşma (?)
Belki de aşıktı elmaya Havva...
Bu aşktır müridim, şeytan işi...
Gördüm gözlerinde o cehennemi...
Bilmezdim...
Bilseydim...
Bilirdim...
Değerini kirpiğinin...
Bir sinir-i harp...
Senden geriye kalan, gönlümde yalnız bir adem...
Ve bir elma...
Şeytanına da aşık olabilirmiş Havva...
İnsan ki, onun oğluysa...
Bilmediğim cennetin, olsun senin...
Nedeni olmayan bir telaşın ortasında gibiyim. Belki de bu yüzden ne kötüyüm ne de iyiyim. Her şeyin çabuk olmasını istemiyorum ama çok geç kalmaktan da korkuyorum.
Yine de çocukluğumdan miras, umutlar var içimde. Elbet her şey yoluna girdiğinde, salakça bir tebessüm belirecek yüzümde. Anlaması kolay olacak.
Hiç bir şey için, "Bunu yarın yapacağım," deme.
Ancak, "Allah dilerse (inşallah)," diyerek Rabbini an. Unutursan, o zaman da, "Belki Rabbim bir dahaki sefere beni daha iyiye ulaştırır," de.
{Kehf Süresi 23-24 ayetler}