imdat
Ekleyip ekleyip takipçi çoğaltmayın Deli etmeyin insanı beni takipçi gibi bir amacım yok ben burada kitap okuyorum lütfen gerçekten okuyucuysanız ekleyin eklediğinizde de çıkmayın Artık sıkıldım kabul edince de sürekli mesaj atmayın mesajlaşma yeri mi burası ya artık bıkkınlık geldi
Orospunun zoruna bak! Bunlar hayatı ne sanıyorlar. Her şey güllük gülistanlık da ben ilgilenmiyorum sanki. Hem bizimle ilgilendiler de mi bu yaşımıza gelebildik? Doğan büyüyor işte.
"Ben Piraye oldum,sen de Nazım. Ben senin hayatında sen Vera'yı tanıyana kadar vardım..."
Bir anda oldu ben de anlamadım.
Bu sedef kabuğu ne zaman oluşuverdi? Daha demin göğe baktım, iki beyaz çizgiden başka bir şey yoktu. Evet, işte benim hayat görüşüm de aynı böyle farkına varmadan değişti.
Yine de, kedilerin psişik güçlere sahip olabileceğini düşündüren hikayeler mevcut ve belki de Toby Jug orada olduğumu hissetmişti. İşin esrarengiz yanı, dürbünle onu izlediğimi fark ettiğini düşündüğüm gün, eve geldiğimde arabayı karşılamak üzere kapıdaydı. Bu da demek oluyor ki, kendi kestirme yollarını bile kullanmış olsa, ben dört kilometrelik virajlı yolu giderken, o yaya olarak bir kilometre yol kat etmişti. Kediler inanılmaz yaratıklar ve Toby Jug da ne kadar inanılmaz bir kedi olduğunu göstererek beni bir çok kez etkilemişti.
HalikarnasKitabı okudu
- Ah ben seni neden daha önce görmedim, Eleuteria!
+ Niçin böyle söylüyorsun Anastasio? Birbirimizi aha önce görmemiş olmamız, daha iyi!
- Ya kaybettiğimiz zaman?
+ Birbirimizi aramakta harcadığımız, beklemekle, özlemekle geçirdiğimiz zaman, sence kaybolmuş bir zaman mı?
- Ben seni bulmaktan yana bütün ümidimi kesmiştim artık...
+ Hayır! Ümidini sahiden kesmiş olsaydın intihar ederdin.
- Doğru!
+ Ben de aynı şeyi yapardım
