Yalnızlık İki Kişiliktir
İyi günler. #66856955 iletisindeki Nisan Ayı Öykü etkinliği için ismini vermek istemeyen başka bir arkadaşın daha öyküsünü paylaşıyorum. Herkese iyi okumalar.
-----
Esen rüzgar beni kendime getirirken evden ne kadar uzaklaştığımı fark ettim. Birkaç adım uzağımda ki banka otururken, deniz tüm güzelliğiyle karşımdaydı.
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı