RAGIP - 4
Üşüyorum...
Beynimin içinde beni tutarsız şeylerle meşgul eden düşünceler ırak kaçtı
Soluyamıyorum ve bununla birlikte yersiz, arsız düşünceler gırtlağımı bırakmıyor
Etraf besbelli dokunsam porselen gibi dağılır ama saf beyazlık ruhumu çıldırtıyor
Ne yapacağımı bilmiyorum sanki, şey, bir şeyler beni susturuyor
Şah damarımdan beynime sızan ince
GEÇ KALMIŞIM
21 yaşında olabilir miyim, yoksa 35 mi? Yolun başında mıyım, yoksa geç kalınmış bir acının içinde mi ? Belki de sadece bir teneffüs arası, derme çatma bir kütüphanede yazıyorum bunları. Kim bilir? Belki de geç kalmışlığın acısıyla dolu bir yazıdır bu. Ama bir gariplik var; karşımda beyaz, arkamda ise hiç de hoşuma gitmeyen sarı renkli bir duvar.
Yeni Diyalektik
_Tanrı, ilk ateisttir. Ateistler
_Tanrı, ilk masondur. Masonlar
_Orospu çocuğu. Marques de Sade
_Herkesin tanrısı kendine benzer. Yamyamların tanrısı bir yamyam; savaşçıların tanrısı bir savaşçı; hırsızların tanrısı hırsız; aşıklarınki de aşk tanrısı olacaktır. Ralph Emerson
_Trakyalılara göre tanrı, sarışın ve mavi gözlüdür. Öküzlerin elleri
Savaş Bitti
var mı bilen başıma seni saranlar arasında adını
mantık mı diyorlar idrak mısın hafıza mı
sahici bir şeysen eğer söyle bakalım
neydi sevgilinin koynuma kaçtığı tarih
yıllardan hangisiydi hangi mevsimdeydik ayın kaçıydı
koynummuş madem sevgilinin göz diktiği yer kaçmak için
incecik ürperişli gölgesi cismime neden kıydı
sor gücün sormaya yetiyorsa
#sitem
Sularla konuştum yokluğunda, kuşlarla, yapraklarla dertleştim. Onlara ödettim hasretimin hesabını sanki suçları varmış gibi. Kırılan umutlarımın ahını kadehlerden çıkardım yok yere.
Ben miydim yıkılan koca koca “sen”lerin altında kalırken, yoksa sen miydin alıp başını giderken? Giden mi haklıydı kalan mı, artık uzanamadığımız üst raftaki
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı