"Sadece gece görülebilecek bir yazı yazacağımı düşünüyorum,
buna göre ne yazabileceğimi gayet iyi biliyorum.
Ben geceyi ikiye bölerim hep,
İnsanlar cama balkona çıktıklarında izleyecekleri iki seçenek vardır.
Ya geceyi yani karanlığı izleyeceklerdir,
ya da ayı yani aydınlığı izleyeceklerdir.
Gece denen şey ikiye ayrılır.
Biri gecedir, evet.
Ama diğeri aydır.
Biri karanlıktır.
Biri aydınlık.
Bu yüzden madem aşık olmuşum,
Ben geceyi ikimize paylaştırmayı isterdim.
Karanlığı sevmeyen birine aşık olabileceğimi sanmıyorum.
Karanlık aydınlıktan çok daha güzel.
Sırf o karanlığı sevsin diye aydınlığı almaya razı olurdum.
Duvarına bir ay resmi çizerdim,
sonra aklıma gelen ilk şarkı sözünü yazardım,
'Ay benim... Gece senin...'
Sonra ışıkları kapatıp çıkardım.
Çünkü ay ancak karanlıkta görülebilir..."