Susmamız gereken yerde hararetle konuşmamız,konuşmamız gereken yerde sinsice susmamızdı belki de bizi bitiren . Şimdi anlıyorum ki konuşmadıklarımız bizi konuştuklarımızdan daha çok anlatıyormuş.
meraklanma, yolunda her şey
büyümek bu işte
ve dönüşmek , kendini korumak
kalabalıkta kaybolmak, üstesinden gelmek
kullanılmış hissetmek ,ilgi görmemek
umudu kaybetmek ,yanıp kül olmak
korkmak bu işte, değişmek bu işte
hayatta kalmak
yaşamak bu işte
Herkes unutuyor.Gel gör ki, acıyı, ölümü, yıkımı unutmazsan da olmuyor.Unutmak böyle bir durumda o kadar da kötü değil.Yeni gün başka türlü kucaklanmıyor.Ama bazı şeyleri var ki hiç unutmak istemiyorum...İlk sevinçlerimi,yola çıkışlarımı...