Benim dinim benim kişisel konumdur. O benim kişisel hayatımı, kişisel ahlakımı yönetir. Ve benim dinsel felsefem, benimle inandığım Tanrı arasındadır; aynen diğerlerinin dinsel felsefesinin onlar ve Tanrı arasında olduğu gibi. Ve bu en iyi olan yoldur..
-Malcom X-
Bugüne kadar benimle aynı evde oturan
Can dostu görmezden gelmişim
Dinimin olmadığı şu anda Onun dinine tabiyim
Ve artık kalbim bütün suretleri kabul eder oldu
Ceylanların otlağına
Rahiplerin manastırına
Putların tapınağına
Hacıların kabesine
Tevratın kutsal levhalarına
Mukaddes Kuran sayfalarına döndü kalbim
Aşk dininin yolundan gidiyorum şimdi ben
Ne tarafa yönelirse aşk kervanları
Aşktır benim dinim ve imanım
Ben aşk dinini uyguluyorum
Dinimdir imanımdır inanıyorum aşka
Darü'l Kütübi'l-İlmiye / Muhyiddin Arabi
-Benim de bir dinim var, diye karşılık verdi eczacı. Kendi dinim var. Hatta ben daha dindarım onlardan. Onların o gülünç törenleri, hokkabazlıkları yoktur benim dinimde! Ama, Tanrı'ya taparım! Yüce Varlık'a, yurttaşlık ve babalık görevlerimizi yerine getirmemiz için bizi dünyaya getiren bir yaratıcıya inanırım. Nedir, nasıldır, bunun önemi yok! Ama kiliseye gitmeye, gümüş tepsiler öpmeye, bizden daha iyi beslenen bir sürü soytarının ensesini kalınlaştırmaya gelince, bunda yokum! Çünkü insan, Tanrısına saygısını bir koruda, bir tarlada, hatta eskisi gibi, gökyüzünü seyrederek sunabilir. Benim Tanrım, Sokrates'in, Franklin'in, Voltaire'in, Berange'nin Tanrısı'dır! Ben Savua Papazı'nım Amentüsü'nden ve 89'un ölümsüz ilkelerinden yanayım. Bastonu elinde, çiçek bahçesinde dolaşan bir Tanrı adamının, dostlarını balina balıklarının karnına yerleştirmesini, bir çığlık koparıp ölmesini, üç gün sonra da dirilmesini kabul edemem. Baştan başa saçma, üstelik de bütün fizik kurallarına aykırı şeyler bunlar. Bu da bize papazların yüz kızartıcı bir bilgisizlik içinde çürüdüklerini gösterir. İşin kötüsü, kendileriyle birlikte halkı da batırmak istiyorlar bu bilgisizliğe.
Madam Bovary/Gustave Flaubert - İskele Yayıncılık (syf. 76-77)
Din Üzerine
İnsanlar neden dini adeta bir saadet zinciriymiş gibi düşünüyor, yada satış danışmanı veya dernek üyesi gibi tavır takınıyorlar anlayamıyorum. Din birey ile Allah arasındadır.Ben ne kadar yazmak, konuşmak ifade etmek istesemde benim dinim, benim zekamla, zihin, nefs ve ruh yapımla alakalı yani bana has. Her ne kadar belirli bir düzen dahilinde bir inancım olsada, ben tekim , kendime hasım, sizler gibi. Ek olarak sadece bu konuda arayışta olan kişilere birşeyler ifade edilebilir.onun dışında ne kadar ''propaganda'' mı diyeyim ''dine çağrı'' mı diyeyim pek birşey ifade etmez. Bir türlü bunun ayrımını yapamıyoruz. Henüz dini konuda yeteri kadar okumadan düşünmeden körü körüne bağlanan ve bağlanılmasını isteyen büyük bir kitle var. Ben çoğu zaman hep şöyle düşünüyorum '' Sen ne kadar iyisin, sen ne kadar dinini yaşıyorsun ve ne düşünüyorsun ki konuşma haddini buluyorsun kendinde, önce kendini düzelt, oku, düşün, sorgula. Zaten temsil ettiğin, yada etmeye çalıştığın bu değerler doğrultusunda işler zaten rayına oturacak'', fakat bilemiyorum bu durum hep böyle sürecek gibi, bu konuda benzer yada farklı düşünceleriniz varsa merak ediyorum açıkçası yazarsanız sevinirim, iyi geceler, iyi okumalar.