“Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku… Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz. İnsan muhitin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş oldu fakat bu yetmiyor. Şiirlerimde de gördün ki, kitaplara rağmen çok ıstırap çektim çünkü candan bir insanım yoktu. Sen benim yarım kalan tarafımı ikmâl edeceksin.”
“Çıldırmadan yaşayabilmemi sağlayan yegane dostlarım hala kitaplarım… Canım çok sıkkınsa Çavdar Tarlasında Çocuklar’ı okurum. Holden ile birlikte masumiyetin kayboluşunu ve bunun insanı delirten trajedisini yaşarım. Çok öfkeli olduğum zamanlar George Perec okurum. dehası ve okuyan herkesin sinirini bozacak ukalalığı onunla birlikte bütün dünyaya meydan okuyormuşum gibi bir hisse sürükler beni. Kendimi çok yalnız hissettiğimde Tutunamayanlar’ı okurum. Selim’in herkesin gözünün içine yalvararak bakıp “canım insanlar” demesi ama hiç kimsenin durup onu anlamaya çalışacak kadar vaktinin olmaması ruhumda bir yerlerin çivisini söker. Aşık olduğum zamanlar Marcel Proust okurum. Dev eseri Kayıp Zamanın İzinde, etrafımızda gördüğümüz her şeyin, her ayrıntının, edebiyatta ve yaşantımızda bir değeri olduğunu ve bütün güzelliklerin de ayrıntıların arkasına saklandığını anlatır bana. Hiçbir şey hissetmediğim zamanlarda da Ahmet Hamdi okurum. Huzur ya da Saatleri Ayarlama Enstütüsü, benim için zamanın durduğu ve onlar elimde olduğu sürece hiç akmayacağı kutsal birer objeye dönüşür.”
İnsan on kitabı dikkatle okursa büyük bir alim olur.
FloubertKitabı okudu
Çok fazla yeni kitap okumuyorum, eski kitapları yeniden okuyorum.
BorgesKitabı okudu
Kitap okumak, o kitabın katından seyretmek hayatı. O ağacın sayfalarına dokunmak yazanın hislerini anlamak, hissetmek, anlamamak, bocalamak ve sonra başucu kitabı yapmak. Evet başucumda kitaplarım ve suyum olmadan hiç uyuyamam ben. Uzak bir memlekette de olsam başucumdadır kitabım. Okumasam da başucumdadır kitabım. En değerlisidir başucumdaki. Sayfasını kıvırmam, arasına ayracımı koyarım. Hayat öğretmenim onlar benim. Okumadan yazılmıyor, okumadan anlaşılmıyor, okumadan büyünmüyor.
Sayfa 186Kitabı okudu
etrafın seni sıktığı zaman kitap oku...Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim.Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.İnsan muhitin bayağı, manasız , soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir.Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.Fakat bu yetmiyor.Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim.Çünkü candan bir insanım yoktu.Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin.
Sayfa 19
Kim demiş yalnızım diye? Benim kitaplarım var.
Benim gizli kitaplarım sizinkiler gibi şuh, çapkın ve aşk hikayeleri değildi. Bunlar dünyada daima kendilerini yalnız bulmuş insanların yalnızlıktan bahseden acı, bedbin yazılarıydı.
Sayfa 151
