Murakami aldatılıp terkedilmiş olsa gerek, başka türlüsü zor.
Dikkatli bakınca M'nin içindeki bir görünüp bir kaybolan o kız çocuğunu açıkça görebilmiştim. Benimle çıktığı sırada, benim yüreğime hem büyümüş hem de bir kız çocuğu haliyle girmişti. O kendi ne zaman isterse hep böyle gidip geldi ve ben de onu bu haliyle seviyordum. Sımsıkı sımsıkı sarılıyordum ona, neredeyse canını yakacak kadar aşırı bir güçle. Ama elimde değildi, yapmadan duramıyordum; bir yere gitmesin istiyordum.
Yine de onu bir kez daha kaybedeceğim zaman gelmişti. Nasıl gelmesindi? Dünyanın tüm denizcilerinin gözü ondaydı. Onu tek başıma korumam mümkün değildi. Herkesin bir anlığına da olsa gözlerini başka tarafa çevirdiği olur. Uyumak zorundasınızdır, tuvalete gitmek zorundasınızdır; küveti yıkamanız gerekir. Soğan doğrar, fasulye ayıklarsınız. Araba lastiğinin havasını kontrol etmek gerekir. Bunun gibi durumlarda onunla ayrı düşüyorduk. Daha doğrusu o beni bırakıp gitmişti. Bu işe denizcilerin gölgesi düşmüştü kuşkusuz.
1596 yılında Lorraine kardinaline ithaf ettiği eserinde M. Remy adlı savcı o günden itibaren on altı yılda sekiz yüz cadıyı yaktırdığını anlatır ve şöyle der: “Duruşmaları o kadar adaletli yönetiyordum ki geçen sene içlerinden on altısı benim elimden kurtulmak için kendilerini öldürdüler.”
Söylemeye çalıştığım şey, bir şekilde M'nin benim on dört yaşındayken aşık olduğum kişi olması gerektiği. Ne var ki, gerçekte benim ona aşık olmam çok daha sonrasındaydı ve ona aşık olduğumda o (ne yazık ki) artık on dört yaşında değildi. Biz yanlış zamanda birlikte olmuştuk. Buluşma gününü karıştırır gibi; saat ve yer uyuyordu ama günü farklıydı.
Sayfa 208 - Doğan KitapKitabı okudu
Okuma Listem
DÜNYA EDEBİYATI 📚
*HOMEROS
İlyada Destanı ✓
Odysseia Destanı ✓
*DANTE ALİGHİERİ
Yeni Dünya✓
İlahi Komedya✓
2022 ilində oxuduğum kitabların siyahısı
1.Stefan Zweig- Korku
2.Əlibala Hacızadə -İtkin gəlin
3.Roald Dahl- Çarli və şokolad fabriki
4.Mişel Yoanq -Çingiz xan
5.Pierre Boulle-Maymunlar gezegeni
6.W. Shakespeare- Bir yaz gecesi rüyası
7.Katerin Əplqeyt -Tək və yeganə Ayvan
8.Trensis Börnet-Sirli bağ
9.Erik Nays-Lessi
10.Herbert Uells-Dünyanlarin savaşı
11.İlqar Kamil -Ayriliq
"Benim böyle müzikleri sevmem var ya" demişti M bir gün, "aslında bir boşluk sorunu"
olabilir yani sanırım neden olmasın
Benim böyle müzikleri sevmem var ya” demişti M bir gün, “aslında bir boşluk sorunu.”
“Boşluk sorunu mu?”
“Demek istediğim, bu tür müzikleri dinlerken hiçbir şeyin bulunmadığı çok geniş bir uzamda olduğumu duyumsuyorum. Orası çok geniş ve sınırsız. Ne duvar, ne de tavan var. Orada hiçbir şey düşünmesem de oluyor, hiçbir şey söylemesem, hiçbir şey yapmasam da. Orada bulunuyorum sadece. Gözlerimi kapatıp, yaylıların güzel sesine bırakabiliyorum kendimi. Orada her şey yalnızca çok güzel, dingin; miskinliğe yer yok. Bundan başka bir şey istenmiyor.”
“Cennet gibi mi?”
“Evet” diye yanıtladı M, “cennette arka planda Percy Faith’in parçaları çalıyordur muhakkak."
Boşluk.
“Benim böyle müzikleri sevmem var ya” demişti M bir gün, “aslında bir boşluk sorunu.”
“Boşluk sorunu mu?”
“Demek istediğim, bu tür müzikleri dinlerken hiçbir şeyin bulunmadığı çok geniş bir uzamda olduğumu duyumsuyorum. Orası çok geniş ve sınırsız. Ne duvar, ne de tavan var. Orada hiçbir şey düşünmesem de oluyor, hiçbir şey söylemesem, hiçbir şey yapmasam da. Orada bulunuyorum sadece.
Gözlerimi kapatıp, yaylıların güzel sesine bırakabiliyorum kendimi. Ne ateşim çıkıyor ne de üşüyorum; regl olmadığım gibi yumurtlama dönemi de söz konusu olmuyor. Orada her şey yalnızca çok güzel, dingin; miskinliğe yer yok. Bundan başka bir şey istenmiyor.”
“Cennet gibi mi?”
“Evet” diye yanıtladı M,
Sayfa 217
Üçüncü kız arkadaşım öldükten on beş gün sonra, Jules Michelet’ninBüyücü’sünü okuyordum. Harika bir kitaptı. Orada şöyle bir kısım vardı:1596 yılında Lorraine kardinaline ithaf ettiği eserinde M. Remy adlı savcıo günden itibaren on altı yılda sekiz yüz cadıyı yaktırdığını anlatır ve şöyleder: “Duruşmaları o kadar adaletli yönetiyordum ki geçen sene içlerinden onaltısı benim elimden kurtulmak için kendilerini öldürdüler.”Her nedense, Duruşmaları o kadar adaletli yönetiyordum ki kısmı sonderece cool’du.
Bu/da/ mı / tesadüf :))
Jules Michelet’nin
Büyücü’sünü okuyordum. Harika bir kitaptı. Orada şöyle bir kısım vardı:1596 yılında Lorraine kardinaline ithaf ettiği eserinde M. Remy adlı savcı
o günden itibaren on altı yılda sekiz yüz cadıyı yaktırdığını anlatır ve şöyle
der: “Duruşmaları o kadar adaletli yönetiyordum ki geçen sene içlerinden on
altısı benim elimden kurtulmak için kendilerini öldürdüler.”
Sayfa 56Kitabı okudu