"Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku...Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim.Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.İnsan muhittin bayağı,manasız,soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir.Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.Fakat bu yetmiyor.Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim.Çünkü candan bir insanım yoktu.Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin."
insanlar ne güzel gülüyor
belki yalandan
belki mecburiyetten
ama burda
insanlar çok güzel gülüyor
kaçırdığım bi' şeyler mi var
bu insanlar neden böyle güzel gülüyor
belki korkudan
belki de oyundan
bilmem ki nedenini bu gülüşlerin
ben de gülüyim bari
belki de tüm mesele bu
biri gülse başlatsa bu devrimi
biri gülse başlasak gülmeye
ne güzel gülüyoruz biz...
ne güzel gülerler şimdi
burdaki insanlar
bana bakınca
"Önemli olan bir kaçış olasılığıydı,bu acımasız törenin dışına doğru bir sıçrayıştı,umudun bütün şanslarını sunan çılgın bir koşuydu.Umut,nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde,arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette."
İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor.Ben de yaşayacağım...Ama nasıl yaşayacağım!..Bundan sonraki hayatım nasıl dayanılmaz bir işkence olacak!.. Ama ben dayanacağım...Şimdiye kadar olduğu gibi...