yakarış
Bilirim, şah damarımdan yakınsın, yine de evine çağırıyorsun ama evime gelmiyorsun.
Kalbime... Lütfen duymazlıktan gelme, kullarının senin adını anarak delik deşik etmelerine izin verdiğin o güçsüz kalbime...
O kalbi sana işaret eden ne bulduysam onunla doldurdum diye mi?
Susma, söyle ey sevgili, şehirdeyim, şehirliyim diye mi?
Yine
Bergman (kış ışığı)
İsa, çarmıha gerildiğinde ve işkence içinde asılıyken "Tanrım, Tanrım!" diye bağırdı. "Neden beni terk ettin?" Bağırabildiği kadar yüksek sesle. Cennetteki babasının onu terk ettiğini sandı. Anlattığı her şeyin yalan olduğuna inandı. Ölmesinden hemen önce, İsa şüpheyle doluydu. Bu kesinlikle onun en büyük sınavı olmuştur. Tanrı'nın sessizliği...
Bergman'ın Yedinci Mühür filmini izleyenler son sahneyi hatirlarlar. Azrailin peşine takılan bir grubun çırpınışları görünür. Tüm film boyunca yaşananlar ölüme bir hazırlıktır. Ölümü düşünenler ve düşünmeyenler aynı kefededir. Hatta Şeytan ile Satranç oynayan Antonius Blok ( Max Von Sydow) bile kendini ölümün yazgısından kurtaramaz. Tüm o
Sinemaya Başarıyla Uyarlanmış Romanlar
Sinema-edebiyat ilişkilerindeki başarılı yapımları, tavsiye film listesi haline getirmek için öncelikle 
Edebiyat Atlası ‘ndan bir alıntıyı daha önce paylaşmıştım.(#46533729)
Romanlardan sinemaya aktarılan filmlerde eserin aslına ne kadar sadık kalındığı yoruma açık olmakla birlikte
Eğer tanrı yoksa, bu gerçekten bir fark yaratır mı? Hayat anlaşılır hale gelir.
Ne büyük rahatlık!
Ve ölüm aniden hayatın sonu olur.
Bedenin ve ruhun sona ermesi. Zulüm, yalnızlık ve korku...
Bütün bunlar açık ve net bir hale gelmeli. Istırap akıl almaz bir şey, izaha gerek duymuyor.
Bir yaratıcı yok. Hayatı destekleyen birisi yok. Şekillendiren yok.
Tanrım!
Neden beni terkettin?
Kış Işığı / İngmar Bergman
“Basit, sıradan hayatımızı yaşıyoruz ve zulüm güvenli dünyamızı parçalıyor. Bu çok ezici ve Tanrı çok uzakta duruyor.
Dualarıma iyi huylu cevaplar veren ve sakinleştirici bir şekilde kutsayan bir taklit Tanrı. Tanık olduğum tüm gerçeklerde Tanrı’yla yüzleştiğim anlarda çirkin ve iğrenç bir mahluka dönüştü. Bir örümcek Tanrı, bir canavar. Böylece ışıktan kaçtım, kendimi karanlığa gömdüm.
Eğer Tanrı yoksa, bu gerçekten bir fark yaratır mı? Hayat anlaşılır hale gelir. Ne büyük rahatlık! Ve ölüm aniden hayatın sonu olur. Bedenin ve ruhun sona ermesi. Zulüm, yalnızlık ve korku... Bütün bunlar açık ve net bir hale gelmeli. Istırap akıl almaz bir şey, izaha gerek duymuyor. Bir yaratıcı yok. Hayatı destekleyen birisi yok. Şekillendiren yok. Tanrım neden beni terk ettin.”
🎬 Ingmar Bergman/ Kış Işığı (Winter Light, 1963)
10 Absürt Film
Aşağıda yer alan filmler 
Albert Camus’nün Absürt teorisinde yer alan kavramları somutlaştıran veya yorumlayan özelliklere haizdir. Tavsiye edilir.
(1) İki Gün Bir Gece (Dardenne Kardeşler, 2014)
(2) Hayat Ağacı (Terrence Malick, 2011)
(3) Man Push Cart (Ramin Bahrani, 2005)
(4) Çocukluk (Richard Linklater, 2014)
(5) Günlerin Köpüğü (Michel Gondry, 2013)
(6) Sıfır Teorisi (Terry Gilliam, 2013)
(7) Yol (The Road- John Hillcoat, 2009)
(8) Melancholia (Lars von Trier, 2011)
(9) Kış Işığı (Ingmar Bergman, 1963)
(10) The Lobster (Yorgos Lanthimos, 2015)