Otuz yıldır aynı görüntü, aynı insanlar, aynı ahmaklık, aynı ahlaksızlık, aynı alçaklıklar, yalanlar.
"Ben hep tamamen yalnız kalarak, herhangi bir insan olmadan zihinsel çalışmamı sürdürürüm sanıyordum, bunun yanılgı olduğu ortaya çıktı, ama gerçekten de birine gereksinimimiz olduğu da yanılgıydı, bu iş için bir insana gereksinimimiz var ve gereksinimimiz yok ve bazen gereksinimimiz oluyor bazen de olmuyor ve bazen oluyor bazen olmuyor aynı zamanda, bu gerçeklerin en saçması şimdi, bugün gene kafama dank etti; birine gereksinimimiz var mı yoksa gereksinimimiz yok mu hiç bilemeyiz ya da aynı zamanda birine gereksinimimiz var mı yok mu hiçbir zaman gerçekten neye gereksinimimiz olduğunu asla bilmediğimiz için mutsuzuzdur ve dolayısıyla istediğimiz ve bize doğru görünen anda zihinsel bir çalışmaya başlayamayız."
Sayfa 22Kitabı okudu
Gürültüyle kalkar ve bütün gün gürültüyle dolaşır ve sonra gene gürültüyle yatarlar. Ve hiç durmadan gürültülü konuşurlar. Kendilerini o kadar beğenirler ki ötekini, hasta olanı durmadan incittiklerinin farkına bile varmazlar, yaptıkları, söyledikleri her şey bizleri incitir.
Gerçekten de biz bizden daha mutsuz olan bir insanın yanında hemen düzeliyoruz.
Sayfa 142 - E kitapKitabı okudu
Çoğunlukla bir cümleyi çok erken yazarız, sonra bir başkasını çok geç; cümleyi doğru anda yazmamız gerekir, yoksa kaybolur.
Sayfa 140 - E kitapKitabı okudu