hiçbir zaman gerçekte neye gereksinimimiz olduğunu asla bilmediğimiz için mutsuzuzdur.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Ne kadar yaşlı olursak olalım hep bir dönüşüm bekleriz, dedim kendi kendime, hep mutlak bir dönüşüm, çünkü berrak bir zihinden çok uzaktayızdır.
Sayfa 69
Bir an bile olsa sakinleşmeyi nasıl düşünebilirim ki, diye düşündüm, içimdeki her şey heyecan dolu olduğu sürece?
Sayfa 64
En basit insanların en iddialılar olduğu da kafama dank etti.
Sayfa 61
Çoğunlukla bir cümleyi çok erken yazarız, sonra bir başkasını çok geç; cümleyi doğru anda yazmamız gerekir, yoksa kaybolur.
Cümleler bizi ürkütür, önce düşünce bizi ürkütür, sonra cümle, sonra cümlenin yazmak istediğimizde muhtemelen artık kafamızda olmayışı.
Ben her şeyin başka türlü olacağını sanmıştım.
Bir yabancıyla bir anda konuşmaya girişmek benim tarzım değildir, bunu yapabilmek için her türlü koşulum eksiktir,
Bu insanların hepsini kovalamış mıydım, yoksa onlar mı benden uzaklaşmışlardı? Bilmiyorum. Ben mi onlarla görüşmeyi kesmiştim yoksa tam tersi mi? Bilmiyorum.
Ne kadar yaşlı olursak olalım hep bir dönüşüm bekleriz, dedim kendi kendime, hep mutlak bir dönüşüm, çünkü berrak bir zihinden çok uzaktayızdır. Bu mutlak dönüşümler onlarca yıl geride kaldı, yalnız o zamanlar bunlara mutlak dönüşümler gözüyle bakmıyorduk.
Gerçekten de biz bizden daha mutsuz olan bir insanın yanında hemen düzeliyoruz.
Zaman hepimizi mahvediyor, ne yaparsak yapalım.
Hiç farkında olmadan her şeyden vazgeçiyoruz ve her şey yok oluyor.
Dünyayı gerçekten tanıyorsak, o da böyle yanılgılarla doludu
Kendi kendimle bile nerdeyse artık uğraşacak durumda değilim.