Konuşmaya ne lüzum vardı? Bütün güzel laflardan ve hoş insanlardan sıkılan bu mahlukları, birbirlerinin sessiz mevcudiyeti, yorgunluk verecek kadar doyuruyordu.
Mademki hiçbir şeyi değiştirmeye iktidarı yoktu, her şey evvelden çizilen bir yolda yürüyecekti, o halde aklı başında bir insan, olanları tebessümle seyredip sırasını beklemeliydi.
Dostunuz gerçekleşmiş dileğinizdir.
O sevgiyle ektiğiniz ve şükranla biçtiğiniz Tarlanızdır.
Ve o sizin sofranız ve ocak başınızdır.
Çünkü siz ona açlıkla gelirsiniz ve siz onda huzur ararsınız.