Kırkikindi Yağmurları
Binbir Gece Masalları isimli iki eserin yazarıyım.
yeni eserler geliyor.
yazmayı da okumayı da çok seviyorum.
bu ikisi olmasaydı, iki uzvum eksik hissederdim.
Bu lafı ederek beni eleştirenlerdense “Geber!” diyenleri yeğlerim. İçim rahatlar. Fakat insanlar neredeyse hiç “Geber!” demezler. Oyunbaz, temkinli sahtekarlar.
Osamu Dazai’den beşinci eseri okuyorum. Japon klasiklerine giriş oldu böylece.
Dazai okurken enteresan bir huzur kaplıyor içimi. Melankolik ve yaşamın gerçeklerine vurgu yapması, beni aksine kendime yöneltiyor.
Varoluşsal sancılarını kaydeden bir mütefekkir, aynı sancılarla kıvranan bir okura, ne derece bir ferahlık alanı bahşettiğini bilemez. Camus, Cioran, Orwell okurken ferahlar mı insan, vallahi evet.