Bir kişi benden ne kadar farklıysa bana daha gerçek gibi gelir çünkü öznelliğimden o kadar az etkilenir. Bu nedenle sürekli ve yakın bir inceleme konusu olarak sevmediğim ve uzak durduğum insanları yeğliyorum. Bunu seviyorum çünkü nefret ediyorum.
Beynimi, içindeki tüm zavallı düşünceler, boş umutlar, sefil beklentiler, rezilce hatıralar ve ağır haksızlıklarla birlikte, kana kana kustum.
Kustum öz ağzımdan kafatasımı.
Kabuk kaldım.
Hiçbir Şey Yapmamazlık: Bunu Nasıl Yenmeli?
Son bölümde düşünme biçiminizi değiştirerek duygudurumunuzu değiştirebileceğinizi öğrendiniz. Duygudurumunun yükselebilmesi için oldukça etkili olan ikinci bir önemli yaklaşım var. İnsanlar sadece düşünmezler, yaparlar. Bu yüzden davranışınızı değiştirerek hissettiklerinizi değiştirebilir olmak size şaşırtıcı gelmesin.
…üzgün olduğunuzda üç önemli adımı hatırlayın:
1. Olumsuz otomatik düşünceleri hedefleyin ve yazın. Bu düşüncelerin kafanızda bir iş yapıyormuş gibi ortada dolaşmalarına izinmeyin; onları kağıt üzerinde tuzağa düşürün.
2. On bilişsel çarpıtmanın listesini yeniden okuyun. Özellikle olanları nasıl çarpıttığınızı ve haddinden fazla abarttığınızı öğrenin.
3. Kendinizi horgörmenizi sağlayan düşüncenin yerine daha nesnel bir düşünce yerleştirin. Bunu yaptıkça, daha iyi hissetmeye başlayacaksınız. Özgüveninizi arttıracaksınız ve değersizlik duygunuz (ve tabi ki depresyonunuz) kaybolacak.