Ben bir ölüyüm.
Ben bir ölü.
Bir ölü...
Çırılçıplak edepsiz bir ölü.
Taşlayın haydi!
Değmez ruha dünya taşınız.
Üstelik geç kaldınız.
Sabret! bir gün göklere çekilen perde aralanır. Aşikar olur tüm masalsı sırlar. Bir gün hüzün rıhtımından süs perdeleri de çekilir aradan. Ne göğün maviliği kalır ne de denizin sakinliği. Zaman bile durduramaz hislerini. Kar gibi beyaz sanma bu ihtişamlı yankıyı. Bir gün karanlığı örten perdeler de aralanır. Sakın yalan sanma gözlerin görmediği gerçeği. Bir basiret makamıdır ötelerin ardını görmek. Ve bir gün hayatını ikiye ayıran bir gölge düşer hüzünlü çığlıklar ülkesine. Zamanın uçurumunda intihar eden kayıp bir yolcu var içimizde. Ne yolcu kayboldu ne yol değişti. Sadece biz kaybettik hem yolu hem yolcuyu…
Sabret! Bir gün göklere çekilen perde aralanır
Aşikar olur tüm masalsı sırlar
Bir gün hüzün rıhtımından sis perdeleri de çekilir aradan
Ne göğün maviliği kalır ne de denizin sakinliği
Zaman bile durduramaz hislerini
Kar gibi beyaz sanma bu ihtişamlı yankıyı
Bir gün karanlığı örten perdeler de aralanır
Sakın yalan sanma gözlerin görmediği gerçeği
Bir basiret makamıdır ötelerin ardını görmek
Ve bir gün hayatını ikiye ayıran bir gölge düşer hüzünlü çığlıklar ülkesine
Zamanın uçurumunda intihar eden kayıp bir yolcu var içimizde
Ne yolcu kayboldu ne de yol değişti
Sadece biz kaybettik hem yolu hem yolcuyu.
Sabret! Bir gün göklere çekilen perde aralanır Aşikar olur tüm masalsı sırlar
Bir gün hüzün rıhtımından sis perdeleri de çekilir
aradan
Ne göğün maviliği kalır ne de denizin sakinliği
Zaman bile durduramaz hislerini
Kar gibi beyaz sanma bu ihtişamlı yankıyı
Bir gün karanlığı örten perdeler de aralanır.
SALKIMSÖĞÜT
Akıyordu su
gösterip aynasında söğüt ağaçlarını.
Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını!
Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere
koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere!
Birden
bire kuş gibi
vurulmuş gibi
kanadından
yaralı bir atlı yuvarlandı atından!
Bağırmadı,
gidenleri geri
Ah Bu Türküler ! 02:02
İçimde hep bir feryâd figan
Koştular hep kopuşlara
Bazen mahşer yeri;
Hiç kavuşmaz trenin dumanına
Sevdalara umut,
Kimine Yar, Bazen Ana
Kimisine alın yazısı
Mektuplara dizilen..!
‘İhtiyacım Var’
İhtiyacım var
Hiç olmadığım kadar:
Gölgelerin sığınmış olduğu karanlığa,
Aynalardaki var olan ışığa,
Zamanı yok sayan sessizliğe,
Güneşin yarattığı kıvılcımlara,
Gökkuşağını canlandıran renk renk fenerlere,
Göğün maviliğine perde çeken bulutlara,
Karanlıktaki beyaz noktaya,
Her günahta göğsümüzde derinleşen griliğe,
Yüreklere mührünü bırakan sevgiye,
Duyguların sembolü olan her kelimeye, Kirpiklerdeki kuruluğa karşı gelen yaşlara,
Yorgun bedenlere dokunan yağmura, Sözcüklerin yolunu kaybettiği yerde
Ruhuma dost olan melodilere,
Benliğimi kucaklayan yalnızlığa
Ve henüz zihnimde canlanmamış hayallere...
İhtiyacım var.
Beyaz her zaman gözümüzde en sade, en yalın, en temiz renk olarak görüldü. Parlaktı, boştu ve üzerine ne koyarsak o şey olabildiğince kendisi gibi görünürdü.
Fakat hiç düşünmedik, ya beyaz aslında en kirli renkse? Ya en kötüsüyse? Arkasında olabilecek gökkuşaklarının üzerini bir perde gibi kapatıyorsa?
Bizler de, hepimiz, kendimizi belirli kurallarla ve doğru bildiğimiz yanlışlarla kapatmamalıyız. Rengimizi ışıltımızı doyasıya yaşamalıyız. Beyaz da içimizde bir yerde diğerleriyle birlikte var olabilir, ama üstümüzü tamamen kaplamasın.
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
Belki de en mutlu anında gelecektir
Hesap etmediklerin
Ve ansızın yakalayacaktır seni
Kim bilir belki sevgilinin elini tutarken
Belki de bir bankta otururken
Hayran kaldığın,renklerine kandığın o yalan dünya
Terk edecektir seni
Onca düşünmeler onca can sıkmalar
Yada tam tersi
Aylar günler önce yapılmış güzel planlar
Artık anlamsız olacak
Anlam sadece kelimeden ibaret
Sözlükte yine yerinde kalacak
Sen bir başka bahara yada kışa
Yada hiç bilmediğin bir mevsime göç edeceksin
Hani o hep üzerine çıkmak istediğin;
Beyaz bulutların ardında kaybolup gideceksin
Göğün mavisinin arkasındaki o perde
Simsiyahtır belki de
Göremediğimiz onca şeyi görecek
Keşkekler ardı sıra bir bir dizilecek.
Peki sen yada ben
Hazırmıyız göklerde o keşkeler ile yüzleşmeye.
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
..Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin
Sesin diyorum sesin
Kendine has, güzel
Özgüveniyle birlikte
Bir anne mi?
Yoksa deli başına buyruk sadece bir kadın mı
Diğer tüm unvanlarından arınmış
Kim?
Nasıl mesela?