Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Beyza Şekeroğlu
Beyza Şekeroğlu
@beyzasekeroglu
“Beni yaratan elbet yolumu gösterir”
Hemşire
İstanbul Medeniyet Üniversitesi
İstanbul
279 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sevdiğim kitapların incelemesini yazarken öyle zorlanıyorum ki kitabı okurken aklımdan geçen o güzel duyguları yazıya dökememekten endişeleniyorum. Nerden anlatsam, nasıl anlatsam bilemiyorum ki... Öyle güzel, öyle heyecanlı, öyle dolu dolu bir kitap okudum ki ne söylesem eksik kalır biliyorum ama bir yerden başlamak gerek...
Bu yazarın kalemiyle
Okumak için uzun bir zamana yaydığım, her gün için kendime bir bölüm ayırdığım kitap Dervişin Teselli Koleksiyonu.
Adından da anlaşılacağı üzere kitap 99 teselliden oluşuyor. Her bölüm yaklaşık 2-3 sayfa, bir nasihat üzerine şekillenmiş. Çeşitli ilim ve bilim insanlarının ihtiva ettiği çok değerli sözlerinden oluşuyor.
Her gün bir bölüm okumak aklıma ve ruhuma o kadar iyi geldi ki sanki o gün o tavsiyeye ihtiyacım varmış da ilacını bulmuş gibiydim.
Okurken bir yandan ruhum ve aklım dinginleşiyor; bir yandan da günlük hayatımda bilinçsizce farkına varmadığım ne kadar yanlış davranışlarda bulunuyor, söylemler gerçekleştiriyormuşum, bu kitap bana düşünceleri hissettirdi ve kendi içimde sorgulamaya başladım.
Kitap hem bir içe bakış hem de dışa bakış duygularını barındırıyor.
Yazarın okuduğum son kitabı olmayacak kesinlikle.
Mutlaka bir şans verin. Eninde sonunda en çok ihtiyacınız olacağı bir zamanda eliniz bu kitaba kayacaktır.
Kalabalıklar içinde yalnız olmak
Yıllat önce ortaokulda tanışmıştım Peyami Safa ile. Belki de herkesin okumuş olduğu Dokuzuncu Hariciye Koğuşu ve Fatih-i Harbiye eserleriydi. Çok hatırlayamıyorum bana verdiği hissi, üslubu nasıldı?
Sürekli karşıma çıkan, oku diye önerilerde bulunan insanların incelemelerini okuyunca dedim ki bir şans vereyim ve bu kitabını okuyayım. İyi ki de
Okur Takip Önerileri
Yoldaki Mühendis-1
“Eğer direnişe silahla destek olamazsam; kalemim ve mürekkebim direniş ve mukavemet yolunda silahımdır.”
dedi ve hem silahla hem aklıyla hem diniyle hem kalemiyle mürekkebiyle bu soylu direnişe öyle bir destek oldu ki yüzlerce binlerce Siyonist israili Filistin topraklarından def eyledi. Ailesinden, kıymetli eşinden, 20 günlük bebeğinden ayrılıp,
Uyan Müslüman!!!
Kudüs’e Uyanmak...
Adından da anlaşılacağı üzere tam bir “uyanış” kitabı.
Kudüs’e karşı sorumsuzluğumuz, uykuya yattığımız; Mescid-i Aksâ’nın bizim için ne ifade ettiğini tahayyül bile etmeden önemsemeyişimiz; Müslümanlığımızın Kudüs’e karşı nasıl olması gerektiğini Müslümanca bir tavırla yüzümüze bir tokat gibi çarpan vurucu cümlelerden ve “bir” hikayeden oluşuyor. Hikaye diyorum çünkü kitap iki bölümden meydana geliyor. İlk bölümde Zeynep adlı bir öğrencinin Kudüs konulu konferansa katılmasıyla, bizlere sunucu üzerinden tamamıyla İslami kaynaklardan elde edilerek çok derin ve öz bilgiler veriliyor. İkinci bölümde ise konferansa katılan bir grup öğrencinin mukaddes topraklara gitmesiyle sokak sokak keşiflerine tanık oluyoruz.
Kudüs’ü Müslümanca bir göz bakış açısıyla tanımak ve kalbi Mescid-i Aksâ aşkıyla doldurarak, uyanışa geçirmek için bu kitabı okuyarak başlayabilirsiniz. Çünkü her satırı okuduğunuzda içinizden ‘ah bir gidebilsem, Allah-u Ekber nidalarıyla Sahra-i Müşerrefe’nin merdivenlerinde gökkubbeyi inletsem’ diyorsunuz...
İstanbul’da besmele çeksek
Halep’ten yol alsak
Şam’a nazar etsek
Kudüs’te kıyama dursak
Medine’de selam verip
Mekke’de secdeye varsak...
(İnşaAaallah)
Çok sevdiğim hocamın en kapsamlı ama bir o kadarda en yüzeysel sahabe kitabı. Sahabe-i Kirâm Efendilerimiz hakkında kısa kısa; onları en iyi tanımlayacak(sözcükler kifayetsiz kalır onları anlatmaya) özellikler, olaylar hakkında ön bir bilgi edinebilirsiniz.
Allah nasip etti her gün sindire sindire, yavaşça okuyarak, ruhum damla damla huzurla
İki gönül insanı. İki dava adamı. İki sohbet arkadaşı.
Böyle değerli şahsiyetlerin ortaya çıkarmış olduğu kitap elbette ki gönüle hitâp edecek. Hele ki Efendimiz (as)’ın kıymetli hayatını anlatan eser olunca kalbe dokunmaması, imkan dahilinde bile değil.
Kitap 2 ciltten oluşuyor. Mekke ve Medine Dönemi. Karşılıklı sorular eşliğinde Siyer-i Nebi’nin Mekke devrini okuyoruz bu kitapta.
Muhabbetin hâsıl olduğu, huzurun eksik olmadığı kitabın sayfalarını her çevirdiğimde Asr-ı Saadete yine ve yeniden büyük bir aşk, özlem ve hüzün duydum. O devirde yaşayamamak; Efendimiz (as)’ın sohbetinde bulunamamak, bizlere ulaşan hadisleri kendi mübarek ağzından dinleyememek, kalbimi büyük bir hüzün ve özlem kapladı. Kim hüzünlenmez ki? Soruyorum size? Efendimiz(as)’ın sohbetinde sağında Hz.Ebubekir solunda Hz.Ömer, Hz.Ali, Hz.Osman ve daha nice sahabî ile kim bir arada bulunmak istemez ki? Ne büyük bir nimet... Peygamberimiz’in, ‘Kur’an’ı indirildiği tazelikte okumak isteyen, Abdullah Bin Mesud’un okuduğu gibi okusun’ hadisi ile müşerref kılınan İbni Mesud’un Kur’an tilavetiyle kim ruhunu tazelemek istemez? Bu kitabı okurken her sayfasında bu duygularla okumaya çalıştım, hiç sonunun gelmemesini istercesine hiç bitmesin istedim. Bu duygular hep içimde taze kalsın istedim.
Maalesef elinize aldığınız ân su gibi akıp geçiyor bir bakmışsınız kitap bitivermiş.
Okumayanların çok şey kaybedeceği, okuyanlarında böyle bir kitabı okumuş olmanın huzuruyla ikinci kitaba, Medîne Dönemine başlamanın heyecanıyla yanıp tutuşacak.
Ne diyelim iyi ki yazmış gönül erleri, gönlümüze.
Sahipsiz bir şehir var mı ki?
''Her Şehrin bir Sahibi Var''
Öyle ya bir şehri anlamlı kılan o şehre sahip çıkan insanları hatıraları ve yaşanmışlıkları değil mi ki?
Her kitabında beni eskilere götüren yeni şehirleri ve o şehre sahip çıkan ilim ve irfan sahiplerini tanımamı sağlayan sanki bir alimin dizinin dibinde muhabbet ediyor gibi ruhumun sukünet bulmasını, nefsimi sorgulamamı sağlayan yazar bu kitabında da beni hiç şaşırtmadı.
Lâl bir katibin kaleminden, âmâ bir dervişin dilinden anlatılıyor Şemseddin Sivasi Hz.'nin hikayesi. Yeğeni derviş Şeyh Recep anlatıyor, kâtip yazıyor. Yazmak ne kelime ama gönlüne dert olan ne sıkıntı varsa, ruhunu sıkan ne düğüm varsa kalbine yazıyor, anlamlandırmaya çalışıyor, nefsini hesaba çekiyor.
Bu kitap gönlü kırık, ruhu daralmış, nefsiyle sürekli bir hesaplaşma içersinde olan; bazen dünya hayatının sıkıntılarından bunalmış, başka diyarlara kapı aralama arzusu olan insanlara yol gösterici niteliğinde olan Şeyh Şemseddin Sivasi'nin hayatı üzerinden bizlere anlatılmaya çalışılmış.
İnşaallah o şehirde, Sivas'ta insanların gönüllerinde taht kurmuş, toprağına gönül vermiş, gönüller almak için yollara düşmüş bu şeyhin türbesini, kutlu şehri ziyaret edebilmek nasip olur.
Teşekkürler Fatih Duman, bizlere şehirlerin altında yatan sırlı hazineleri gün yüzüne çıkarıp zenginleşmemizi ve dersler çıkarabilmemizi sağlamaya vesile olduğun için.
''Bir şehrin sahipleri üzerinde gezip dolaşıp adım atanlar değil, şehre gönüllerini verip de o şehrin toprağında halen dahi diri bir gönülle yatanlardır.''
Fatih Duman’ın kitaplarının bende çok ayrı bir yeri vardır. Bir duygu, bir düşünce, bir ses uyandırır içimde. İlk Ene kitabını okuyarak başlamıştım bu yolculuğa. Kitaplarının arasında en hoşuma giden, kalbime dokunan, özüme dönmemi sağlayan çok değerli bir kitap olarak yer etti kalbimde. Kitabı okuduktan sonra Aziz Mahmud Hüdâî Hz’ni ziyaret
Merhabalar!
Talha Uğurluel çok sevdiğim bir yazardır. Tarihi olaylara değinirken sıkmadan edebi bir dille ve okuyucuyu sanki karış karış gezdiriyormuşçasına bir hava katar. Bu kitabı tam da öyle...
Satırları okurken hem hüzünlendim hem de O'ndan uzakta olmanın verdiği bir özlem ve üzüntü ile karşılaşırken buldum kendimi.
Bazen yazar o kutsal ve güzide toprakları bir rehber eşliğinde adım adım gezdirip oralara götürme fırsatı sunuyor bazen de Efendimiz (sav)'in mübarek kabri şerifinde gözyaşları içersinde dua ederken hayal ediyor, büyük bir hüzne kapılıyorsunuz.
Kutsal topraklara gitmeden önce mutlaka bu kitap okunmalı. Zira tarihi olayları bilerek, anlayarak, manevî duyguyu hissederek, gitmek sizleri apayrı bir ruh ile dolduracaktır.
Çok değerli bir dostumun tavsiyesiyle başladım bu ince ama içi dopdolu olan kitaba...
Bugün için hakiki varlığına çok ihtiyaç duyduğumuz ne yazık ki çoğu gençlerin, toplumun varlığından bihaber, dimağının ucuna dahi gelmemiş, isminden cisminden yoksun, manevi ve maddi olarak doğru kavranamamış bir kelime: Dava.
Kutlu kitapta bazen bu kelimenin ne yazık ki insanlar nazarında ezildiğinden, önemsizleştirilmesinden, ötekileştirildiğinden ikinci plana atılmış olarak toplumdan varlığını soyutlamış olarak betimliyor. Bazen de canla başla hakiki anlamda ciddi derecede düşündürmeye, iç hesabı yapmaya ve kendine dönmeye sevk ediyor. Bütün bunları insanlar üzerinden gayet anlaşılır, göze çarpmayan, iğneleyici tarzda can acıtmayan uyarılarla ve yapılan yanlışlarla ortaya dökerek aslında bizim iç nabzımızı yokluyor. Söylenecek çok söz var lakin yapılacak çok da iş var üzerimize düşen. Tam bir tefekkür kitabı desek laf-ü güzaf yapmış olmayız sanırım.
Mustafa Kutlu işte...
Hâkk adamı ve hâl adamı.
Beni çok etkileyen şu alıntıyı şuraya da iliştireyim müsaadenizle
'Bizim hareketimiz mesuliyet hareketidir: Davamız, hayata uymak değil, hayatımızı Hakk'a uydurmaktır.'
Ruhun Derin Yaraları...
Adından da anlaşılacağı üzere her ademoğlunda vâr olan ruhu acıtan, kanatan yaranın her daîm diri tutmasına neden olan insanî duygulardan ve bu duygulara nasıl merhem olunur, iyileştirilir buna yoğunlaşıyor yazar. Okurun tefekkür etmesini sağlayan; kişisel gelişim ve tasavvuf klasiği arasında mekik dokuyan; bazen kalbe ve ruha iğne batırıcı tarzda sızı hissettiren bazen de bulunduğumuz hâl üzere daha çok şükretmemize ve sabır göstermemize vesîle olan; bazen bizi nefsimizle başbaşa bırakan, savaşmamızı vurgulayan; bazen de günümüz dünyasında insanlığın kapitalist düzen(!) çerçevesinde kendisini tutsak eden düsturlardan ve insanın gelgitlerinden yazar öyle çarpıcı, edebî, bilimsel bir şekilde ve başka yazarlardan alıntı yaparak satırlarını donatmış ki hayran olmamak elde değil. Uzun soluklu ve yavaş yavaş okuduğum bir kitap oldu. Zîra böylesi ruha dokunan kitapların alelacele, serî bir şekilde okunmaması kanaatindeyim. Herhangi bir zamanda kitaplıktan alıp gelişigüzel bir sayfayı açıp okuduğunuzda o anki ruhunuzda oluşan sükûneti hissedip ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Kitabı özetler niteliğinde bulduğum ve kalbime, ruhuma dokunmasıyla bir hayat mottosu haline gelmesi gereken şu cümleyi paylaşmak istiyorum:
“Bütün dünyayı onaramazsın ama onarmaya kolunun uzandığı yerden başlayabilirsin.
Bir ruhun ufak bir dokunuşla bir ıstırabı dindirmeye talip olduğu her seferinde dünya güzelleşir ve buraya geldiğimize, insan olduğumuza değer...
Yazarın ilk okuduğum kitabıydı ve iyi ki okumuşum dedim. Distopik bir eser olmasının yanında konusu, yazım tarzı, üslûbu ile ölümün soluğunu ensemizde hissettiğimiz şu günlerde bu kitap
beni kendisine çekti. İlk sayfalarda biraz yabancılık hissetsem de sayfaları çevirdikçe kitap sizi alıyor bambaşka dünyaya aslında içimizde barındırdığımız ve farkında olmadığımız dünyaya götürüyor. Gözlerimiz görüyor bu dünyayı lakîn bakıp anlamlandırabiliyor muyuz?
Dünyada vâr olan adaletsizliği, haksızlığı, ahlaksızlığı görüp anlamak, anlatmak istiyor muyuz?
“Kör olmak istersen olursun” diyor yazar.
Evet. Bu bizim elimizde: Anlamak ve anlatmak, görmek ve bakmak.
Kitabı özetler niteliğinde bulduğum bu alıntı burayı vurgulayıcı olarak karşımıza çıkıyor:
“Sonradan kör olduğumuzu düşünmüyorum. Biz zaten kördük. Gören körler mi, gördüğü halde görmeyen körler...”
Merhabalar
Yine bir Mustafa Kutlu klasiği daha...
Her cümlesi mi işler insanın ruhuna?
Her satırında mı dona kalır haline?
Her kelimesi mi alarm verir dimağına?
Mustafa Kutlu işte, iyi ki.
Kitap deneme türünde bir eser. Hikayeleri gibi bu kitabı da insanı alıp başka diyarlara götürüyor, düşünmesine tevekkül etmesine vesîle oluyor. Adından da anlaşılacağı üzere ilmihal konularını, ahlak konularını kısa, öz ve edebi bir şekilde yorumluyor Kutlu.
Ruhunuza ve aklınıza hitap edecek bir kitap arıyorsanız şiddetle tavsiye ederim.
Muhabbetle...
“Bazı kitapların okunma zamanı olduğuna inanırım. Bir anlamda kişinin kendinden ziyade kitap kendisini okutma ihtiyacı hisseder.”
Hanne kitabını elime ilk aldığım anda bu kitaba hemen başlamayalım dediğimde okuduğum kitabımı yarıda bırakıp heyecanla Hanne’ye başladım. Kitap gel beni oku diye fısıldıyordu sanki.
Pandemi süreci insanın kendine dönmesi, kendi iç sesini dinlemesi; varlığını, nefsini, Allah’ı düşünmesine sevk etti. Bu kitap bu yüzden tam vaktinde geldi. Hanne’yi okuduk biz lakin her satırlarında kendimizi gördük, her duygusunda kendimiz yaşadık, her cümlesi içimize işledi: Hanne olduk bir bakıma.
Kişisel gelişim, tasavvuf, varoluşsal felsefe gibi bir çok konuda bizlere engin bilgiler sunan ve okudukça elimden bırakamadığım bir kitap oldu.
Dostlara tavsiyemdir
Erdemli İnsanın Yol Haritası
Adeta bir öğütler kitabı niteliğinde. Kitap, her konudan insana öğüt verici tarzda uyarılarda bulunuyor, yolunu kaybetmiş, karanlıkta kalmış insana ışık oluyor. Bazen de doğru bildiğimiz yanlışları gözler önüne seriyor. Bu bakımdan kendimizi bulacağımız; çevremize, dostlarımıza nasıl davranmamız gerektiğini anlamamızı sağlıyor. Neyi yapıp neyi yapmamamız hususunda keskin uyarılarda bulunuyor. Ne diyelim böylesine içeriği zengin, şu zamanda kesinlikle okunması değer bir tasavvuf klasiğini bence okumak gerek.
Selâmetle...
İnsan kendisiyle nasıl dost olabilir? Veyahut dost olmalı mıdır? Sorusu kişiye göre değişir; görecelidir. Eğer insan kendisini, iç sesini dinleyemeyecek kadar kafa karışıklığı ile meşgulse, kendi hirasına çekilmenin yolundan bihaberse elbette ki dost olamaz. Kendiyle dost olma mâhiyetini kavrayamaz. Âdem-i varlık kendini bir cân olduğu için, eşref-i mahluk olduğu için kıymetdâr görmeli; kendiyle özeleştiri yapabilen, insanın âciz bir varlık olduğunun farkına varıp mükemmel olmadığını idrak edebilen, kendini değerli görmeyi benlik derecesine çıkarmadan, sevmeli sevebilmeli kendini. İnsan öncelikle kendini sevmezse nasıl başka insanları sevip; bitâp düşmüş, çamura batmış, yürüdüğü yolu göremeyen, karanlıkta kalmış insanlara Emr-i Bi’l Ma’ruf Nehy-i Anil Münker ayet-i celîlesiyle yolunu aydınlatmak için çabalar? Kendi dertlerinin farkına varmadan nasıl diğer insanların dertlerini anlayıp hemhâl olabilir? Velhâsılı İslam’ın özünde sevgi vardır. Cenâb-ı Hakk’ın insan ruhuna yerleştirdiği en güzel duygulardan biri sevgidir. İşte insan kendisini Allah’ın bir sanatı olarak bilip sevmeli, değer vermeli ve kendiyle dost olabilmelidir.
Kitabı özetler niteliğinde bulduğum şu sözü paylaşmak istiyorum: “Kendiyle dost olmak, Ben’den Biz’e varmanın bir yolu olduğunu gösterir.”
İnşaAllah “Biz” e giden yolu ne şekilde olursa olsun keşfedip, o yolu katedebiliriz.
Şiddetle tavsiye edilir
Selâmetle.
Kalbin Simyası.
Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı. Zaman zaman satırlarında dinlendiğim, nefes aldığım, kendi içime dönebildiğim, iç sesimi duyabildiğim; aynı zamanda da içeriğinden dolayı ürktüğüm, korktuğum, geçmişe dönüp düşünmemi ve sorgulamama neden olan bir kitap oldu.
Kitabın birçok konularla muhtevası var: cimrilik, buğz, haksızlık, dünya sevgisi, kıskançlık, riyâ, Allah’tan başkasına dayanmak, kadere rızâ göstermemek, sû-i zân, ucub, öfke gibi. Kitap, bu kötü özelliklerin farkına varılmasına, nasıl tamir edilebilir sorusuna edebî bir dille yanıt bulmaya çalışmış.
İnsanın kendi nefsine dönebilmesini, Allah’ı çokça hatırlamasını âdeta manevi yaralara çare bulmasını sağlayan; zikirle aklını, ruhunu donatan ve bir Müslümanın öncelikle Allah’a giden yolda hangi zikirleri ağzından eksik etmemesini gösteren başucu niteliğinde karanlığı aydınlığa çeviren bir kitap oldu diyebilirim.
Dostlara tavsiyedir.
Yıllar evvel okuduğum ama değeri her geçen gün artan bir kitap
Gül yetiştiren adam…
Bir yanda Batı kültürünün tesîri altında köşeye sıkışmış, çaresiz kalmış yeni dünyada yaşayan metropol insanı. Bir yanda Anadolu’da yıllardır evinden dışarı çıkmayan, sokakları kendisine yabancı olarak görmüş adeta bu ‘’yeni dünya’’ yı protesto edercesine evine
