Bir de şu var: Bazı insanlar gönlüme düştüğünde, kendimi, kalbimin en temiz sesiyle, şu cümleleri kurarken yakalıyorum:
Allah’ım! Sevgisini alma benden, yaşadıkça seveyim ve hayırla yâd edeyim. Âmin!
Kalbimizden daha çok gözlerimize ve kulaklarımıza iman ettiğimiz için yalnızca gördüklerimize ve duyduklarımıza inanır olduk. Oysa çok zaman duymadığımız sözlerin söylendiğini de hissederdik, eğer ki kalbimizden uzak düşmemiş olsaydık..
Yâ Rabbi!
Yolunu kaybeden, Cehennem güzergahını Cennet yolu gibi görenler için de namazı göz aydınlığı kıl!
Namaz kılarken daralanlara, daraldıklarında namazla rahatlama şuurunu ihsan et!
Sahâbenin huşusundan bizi de nasibdâr eyle! Eyle ki namaz, çağdaş Nemrutlara karşı yüreklerimize İbrahimî diriliş, İsmailî teslimiyet aşılasın! Âmin..