Ne sıkıntılı yıllardı o yıllar... Doğru dürüst karnımız doymaz bir yandan, üstümüzde başımızda yok bir yandan, çalışmak bir yandan... Fakat şu yararımız olurdu, sıkıntı çekmeye alıştık biz. Piştik iyice. Sonradan çekeceklerimize daha o günlerden hazırlanmış olduk. Değilse, katlanmak zorunda kaldığımız haksızlıklara, çektiğimiz eziyetlere, gördüğümüz işkencelere tahammül edilemezdi. (...) Kahrın ağır işçileri deyin bize.