Duygusal ölüm raporu (D.1.11.22-Ö.9.8.23)
09.08.23
21.30
Öldüğüm gün. Saat 19.03 meftun mefta diye not düşülsün mezar taşıma. Çiçek ekilmesin üstüne, senin saçların benim toprağımda büyümez. Annemin parlak gözyaşları düşmesin ya da o parlak gecelerde yıldızlara taş atıp düşürmesinler boşuna arkadaşlarım; gözlerindeki parlak gece değmiyor nasılsa mezarıma. Her şeyi görmüşüm. Körüm sandım.
Allah beni kahredecek.
eğer bunda bir suçum payım varsa benim.
Allah biliyor gerçeği
pekala sende biliyorsun
Seni üzdüm diye gitmediğini .
bunda benim en masum kişi olduğumu.
Ama yanmak rahat edememeden hep diken üstünde bir şeyler olacakmış gibi bekleyerek yaşamamı istiyormuşsun gibime geliyor.
hani gelecekmişsin tekrar birlikte olacakmışsın
Bir Şeyler Yanmak Zorundaysa, Benden Başla
Yarım yamalak, bozuk
Vakitsiz yollanmışım şu boğucu dünyaya
Yarım bile denemez buna
Ben öylesine eksik ve aksak kalmışım
Ki doğa bana hile yapmış, aldatmış sanki
Yarım yamalak
Bozuk ve vakitsiz yollanmışım şu boğucu
Dünyaya ben öylesine eksik
Ve öyle aksak kalmışım ki köpekler
Bile havlıyor bana ah yapma, bunu yapma
bir yudum sen, bir yudum her şey
Her masal mutlu başlardı ve mutlu biterdi. Başka gezegenler vardı ama yaşam bulunmadı. Martılar, vapurdan atılan simitlere bayılırdı ve bu sadece bizim martılarımıza has bir özellikti. Sabah erken kalkmalar sevilmezdi ama özel randevular için bu geçerli değildi. Hele de işin ucunda kahvaltı varsa! Uzun uzun bakışmalar aşka sebepti ama bazen
Halet-i ruhiye
Şu gökyüzüne baktım
Süsen, sümbüller arasından dolanırken
Yollar adımlara söylenirken
Kedilerin uykusu esnasında
Sakin bir sokağın loş ışığında
Gördüm, geçirdim günleri, ayları
Hep aynı şarkılar, türküler...
Ara sokaktan dönerken kaldırımda tütün sarıyorlar
Birilerini, birbirlerini soruyorlar geceden gündüze
Burası ayrı bir dünya, bambaşka bir